"Elena babasının ölümünden sonra karanlık bir gölgeyle yaşamaya başlar: siyah yağmurluklu bir adam. Herkes bunun sadece hayal olduğunu söyler, ama Elena kalbini ona kaptırdığında, gerçeğin mi yoksa deliliğin mi içinde olduğunu artık ayıramaz."

Acılarından doğmak zorunda olan bir kadın. Ve o acıları sarmak isteyen bir adam. Hayat ikisinede adil davranmamıştı, ikside vatan uğruna kendi kanları dahil bir sürü kan akıtmıştı. Peki ya birlikte kaç kan akıtacaklardı? Kaç kişiyi daha toprağa vereceklerdi? "Yüzbaşı katliam yapmak üzere." "Sen ne yapıyorsun?" "Ona yardım ediyorum."

Bir futbol camiası, iki takımın dünyaca ünlü oyunculari. Bir yandan futbol Bir yandan karanlık bir gizem . Ve bu gizeme ortak olan olmak zorunda bırakılan Buğu. Buğu Bulut.Ve belkide asla oluşamayacak bir aşk hikayesi

Balinanın çığlığı gibidir şiddet altında yaşayan kadınların çıkardıkları ve çıkaramadıkları sesler. Duymayi istemek lazım.

"Karanlıkta doğan gölge, köklerini ateşe verir... Ve gölgenin sonunu sadece gölge getirir." Kehanet yazıldı. Kraliçe acımasız. Gölgeler fısıldıyor. Seraphina'nın içindeki karanlık büyüyor. Lucian geçmişiyle yüzleşiyor. Morgana tahtını korumak için herkesi feda etmeye hazır. Bu, sadece bir savaş değil. Bu karanlık ve aydınlığın yarattığı tezatlar ve o tezatların birleşiminden doğan kadının hikayesi

İnsanların karanlık tarafları olsada onu aydınlatan bi Dolunay vardır elbet.

Savaşıyordu kadın. Sadece çevresindekilerle değil aynı zamanda kafasının içindekilerle olan bir savaştı bu. Bazıları ona dissosiyatif kişilik bozukluğu derdi. Kadına göre ise ruhunu içeriden çürüten, gittikçe kendisini canavarlaştıran bir parazit. Hiçbir şekilde mutlu olmasına izin vermiyordu. Çevresindekilere zarar vermemek için uzaklaştırıyordu hep kendini. Oysa o da hak ediyordu yaşamayı. Mihnet acı demekti. Yaşamı boyunca iliklerine kadar hissettiği duygu, beraberinde vuslatı da getiremez miydi? Mihnet ve vuslat aynı anda var olamaz mıydı? Zamanın getireceklerinden habersiz, dik duruşunu bozmadan, yüzünden tebessümü eksik etmeden savaşacaktı. Kazanıp kazanamayacağını ise zaman belirleyecekti.

Reenkarnasyona inanır mısınız? Sizce öldükten sonra ruhlarımız yaşamaya devam ediyor mu? Ediyorsa nereye gidiyor? Ben inanmazdım. Ruhumun da bedenimle birlikte öldüğünü düşünürdüm. Ta ki kendimi Sonsuzluk Adası'nda bulana kadar. İyilerin ve kötülerin savaştığı bu adada var olmak oldukça güç. Sahip olduğun özel güçleri hangi amaçlarla kullanacağını sen belirlersin. Peki ya ben hangi tarafı seçmeliyim? Hangi taraf benim benliğime uyuyor? Bu adada hayatta kalmayı başarabilecek miyim?