"Sanki geçmişimi bir sırt çantası gibi hep yanımda taşıyordum. Yürürken, otururken, gülerken, koşarken, konuşurken, yerken, içerken, sarılırken, eğlenirken o hep oradaydı; sırtımda. Biz sırtında çantalarla yaşayanlarız. İçi bizi acıtan anılarla, kıran bilgeliklerle ve mahveden tecrübelerle dolu sırt çantalarımız hep sırtımızda. Bazılarımızın yükü daha ağır, bazılarımızın yükü daha hafif ama hiçbirimiz tamamen özgür değiliz; çantaları bir kenara bırakamadığımız sürece..." Shinobu ve Giyuu'nun No. 26'yla başlayan hikâyeleri Daire 7'yle devam ediyor. No. 26, Daire 7 hikâyelerinin başladığı adresti. Shinobu'nun acıları ve umutları Daire 7'nin dört duvarı arasında dolaşırken, birlikte yazacakları yeni hikâye onların miladı mı olacak yoksa bu dört duvarın arasındaki her bir hatıra yollarına engel mi çıkaracak? Daire 7'ye hoş geldiniz. Burada misafir değil, ev sahibisiniz...

!!Manga spoiler!! ↬25.07.22 ↬07.08.22 #1 giyushino |31.07.22 #1 paradise |25.01.23 / 24.02.23 / 05.09.23 / 22.11.23 / 03.07.24 / 30.07.25

shinobu, giyuu'dan nefret ediyordu. giyuu × shinobu bxg fandom / kimetsu no yaiba [modern AU] 🥀 Manga spoilerı içerir. [tamamlandı ✔] *giyuu kardeşim bu ficle beraber kıçına 2.5 litrelik Pepsi girsin tşk* cover credits: totoshka.art on Instagram _ edebiyat parçaladım. Yine seks hikayesi mi yaziyosun feridun abi

Sen bırak tutunmayı, dünya bizi sarmalar. Kendimi yaşamaya değer görmediğim her şey benim bu hayattaki esaretimdir. Shinobu çocukluk döneminde babasından şiddet görmüş, annesi tarafından terk edilmiş ve sonrasında yurtta büyütülmüştür. Geçmiş travmalarının ve acılarının üzerine kendisine kurduğu yeni hayatında internetten Mor Tokalı Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır. Shinobu'nun şimdiki haber hedefi ise hızla yayılan müzik videosuyla bir gecede şöhrete kavuşan, genç kızların yeni sevgilisi Giyuu Tomioka'dır... Shinobu ve Giyuu'yu aynı çatı altında bir araya getiren No. 26, ikisi için de geri dönüşü olmayan bir değişimin başlangıcı olacaktır. Bize hiçbir şeyi yaşamayı hak görmeyen herkese bir çiçeğin bataklıktan da doğabileceğini göstereceğiz.

https://www.wattpad.com/story/205630070-kimetsu-no-yaiba-comics-doujinshis-pt-i-~english~ Bu Hikaye'nin içinde barındırdığı GiyuShino Comic & Doujinshi'lerini çevirip paylaştığım bir Hikaye. Tüm çeviriler bana aittir. İsteğe ve sevilme oranına bağlı olarak devamı ve diğer karakterler için olanı da gelecektir. İyi okumalar. -telefoncentigi

Yıldızları görebilmek için duvarları arasında yaşadığımız evimizden vazgeçtik. "Sadece bedenlerimizi değil, ruhlarımızı da karantinaya aldılar. Ne bu karantinadan çıkabiliyoruz, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda da birlikte olacağız, ama özgür...Savaş bitti, ve biz sağ kaldık.Savaş bitti, ve biz hâlâ ayaktayız." Shinobu, yeni okuluna başladığı ilk gün kendini bir felaketin ortasında bulmuştu. Salgın bir hastalık nedeniyle okulu karantinaya alınmış, akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında bulmuştu. Üstelik yalnız değildi, onlar da yanındaydı; mahşerin diğer üç atlısı. Bu, yalnızca bedenleri değil ruhları da karantinaya alınmış dört kişinin hikâyesi. Bu, onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikâyesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikâyesi. Bu, mahşerin dört atlısının hikâyesi. Şimdi, bizimle misiniz?

Shinobu Douma ile savaşmadan önce sonunda vücudu normal insanlar gibi olunca nefes tekniklerini geliştirir ve savaşta çok daha güçlenir. Giyu ise Shinobu'nun bu haline çok şaşırır. Devamı için okuyabilirsin! Not:Hikayede birkaç manga spoiler'ı var ve Shinobu ile Giyu ölmeyecektir.

"Söz konusu ben olunca sustum, razı oldum. Ama şimdi söz konusu sensin, ve ben bütün dünyayı karşıma alacağım." Duyuyor musunuz? Şehirler ötesinden, denizler kadar uzaklardan gelen o bağırış seslerini... Kılıç, kesik, çığlık seslerini. Belki de yalnızca ben duyuyorum içimdeki savaşın seslerini... Bir tarafın savaşı kazandığını sandığı an, pes ettiği andır. Biz kazandığımızı sandık, kılıçlarımızı bıraktık. Oysa pes etmişiz yalnızca.Şimdi uzaktan geldiğini duyuyorum o ikinci savaşın.Bizim koşarak uzaklaştığımız atlar, şimdi koşarak peşimizden geliyor. Düşman bu sefer daha güçlü,kılıçları bu sefer daha keskin ve çaresizlik her zamankinden daha yoğun. Oysa herkesin unuttuğu bir şey var; biz hâlâ ayaktayız.Ve düşmeye niyetimiz yok. Birinci perde bitti, ikinci perde başlıyor...