O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ☯ Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı.

(düzenlenecek) "Acaba hocam," dedim elimi kaldırıp "Sorunu farklı bir yolla mı halletsek?" dedim ve sıra arkadaşımın, Hüma'nın, kağıdıma baktığını gördüm. Hayır, dediğim sorun kesinlikle tahtadaki kimya sorusu değildi. "Nasıl çözeceğiz Duru?" arkama yasladım. Hüma fısıldayarak "Soruyu okumamışsın bile Duru," dediğinde gülümsedim. Ciddi bir şekilde beni dinliyordu. Göz ucuyla tahtadaki soruya baktım. Bir yanma tepkimesi vardı. "Deneme yanılmayla, belki tepkime sandığımızı değil de ummadığımızı gösterecek." Benden hoşlandığını abim bile anlamıştı, bir türlü itiraf etmemişti. nisan|23 yazar notu: kitabın düzenlenmesi gereken çok noktası var ancak içindeki her bir yorum benim için çok değerli, bu sebepten herhangi bir düzenleme ya da değişim yapmayı planlamıyorum. teşekkürler ve şimdiden keyifli okumalar ♡

SADECE AŞIRI DERECEDE SEVDİKLERİMİ PAYLAŞIYORUM lütfen hayalet okuyucu olmayalım votecikleyelim