Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

"Ben seni sevdim, hep sevdim; sense hiç fark etmedin." '300623

Belen, ablasıyla birlikte şehre uzak olan bir eve taşınır fakat bu korkutucu ve ürkütücü evde onu bekleyen cansız bir manken vardır.

Başım Barlas'ın göğsüne düştü. Soğuktan donmuş burnumu sıcacık göğsüne sürttüm. Burası yuva gibi hissettiriyordu. Derin bir nefes aldım. Kokusu ciğerlerime doldu. Gözlerim kapandı. Son kez fısıldadım. ❝ Yangın düşmüş kor kor. Yanmış gönlüm yer yer. Duydum sağdan soldan vazgeçmişsin benden. ❞ ⭒⭒⭒ Saudade: Kavuşamayacağın birini özlemek.

Uzun zamandır , yakından takip ettiği voleybolcuya gönlünü kaptıran bir genç kız ; Dilara Şahin. Ve kendisine sevgi besleyen bu genç kızın farkında olmayan, Bedirhan Özen. •Bu isimle yayınlanan ilk kitaptır. Gerçek kurum ve kişilerle ilgisi yoktur.Tamamen hayal ürünüdür.

0535***: eve ne getirdiniz inek mi yoksa koltuklar mööleyebiliyor muydu sabah sabah başıma ağrılar girdi ya bi pazarımız var sıçtınız yani Alaz: eve yerleşiyoruz ses çıkması normal değil mi 0535***: sabahın köründe yerleşmeyin o zaman

Zorunlu bir evlilikten doğan aşk?

Hedefleri için gözünü karartmış olan Alin, bir yıl daha sınava çalışma kararı alır. Her şeyi bir kenara bırakmış, yalnızca derslerine odaklanmışken, kütüphanede tanıştığı bir adamla sınırlarını koruyacak mı yoksa yıkacak mıydı? • Arkamı döndüm ve apartmanın girişine doğru ilerledim. Kapıyı açmak için bir hamle yapacakken sesini duydum. "Alin!" Omzumun üzerinde ona baktım. Dudaklarındaki o güzel kıvrılma görülmeye değerdi. "Sevgilim veya bir flörtüm olursa, bu yalnızca sen olursun."

Akgün 12-C : Eğer gelirsen her basketimden sonra Yaşasın Ülkü Ocakları diye bağıracağım. Siz : Gelmeyeceğim, ayrıca niye ısrar ediyorsun bütün sınıf gelecekmiş zaten Akgün 12-C : Bütün sınıfı toplasan sen eder mi? görüldü yazıyor... görüldü Akgün 12-C : Baskanımsın ya o bakımdan yani ;)

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu' na teşekkürlerimi sunuyorum.