Babasının kapısına bir adet sepet ile bırakılan Derin'i hoş şeyler beklemiyordu. Her gününü ayrı ayrı acı ile geçiren Derin üvey annesi ve kardeşleri tarafından zorbalığa maruz kalmıştır. Henüz onbeş yaşındayken evin hizmetçisi İrem tarafından villa dan götürülür. Derin yeni hayatında her zaman zorluk göreceğini düşünürken hayatta onu güzel şeyler bekliyordur. Ta ki 24 yaşında genç bir kız oluncaya kadar. Derin iç mimarlık fakültesinden mezun olur olmaz internet sitesinden başvuruda bulunduğu Atalay holding de işe çağrılır. Herşeyden habersiz ilk işinin heyecanı ile işe giden kızımız, kendisini bekleyen süprizlerden habersizdir. Mesela Aşktan... Yavuz; yavuz bir daha asla aşık olamayacağını düşünürken şirkete ansızın gelen iç mimar Derin Aksel'e aşık olur. Peki Yavuz aslında Derin'in kim olduğunu öğrendiğinde aşkı son mu bulacak? Yoksa devam mı edecek? Derin Yavuz'un hakkında ki gerçekleri öğrendiği zaman Yavuz'a karşı hissettiği şeyleri aşka mı, yoksa sevgiye mi dönüştürerek? Eğer ikilinin kavgadan başlayan aşklarına engel sırlar açığa çıktığı zaman neler yapacaklar merak ediyorsanız kapı açık. Girerken kapatmayın olur mu? Misafirler kapıda beklemesin?? Instagram hesabım: tongenin-kitap-diyari Sizleri seviyorum.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

( Kurt adam ve gerçek ailem kurgusu) Wattpad'da ilk... ~~~~ Daha 17 yaşında bir kız çocuğu annesinden yıllardır öldüğünü bildiği babasının yaşadığını öğreniyor... Buda yetmezmiş gibi annesi onu öz babasının kapısının önüne " sana artık bakamıyorum " diyerek terk edip giderse? Genç kız öylece önünde durduğu kapıya baka kalmıştı... Ama en garibi ise doğaüstü olaylara tanıklık etmesiyle başlayacaktı. Etrafta fütursuzca dolaşan kurtların varlığı ve onlara aldırmayan kasaba sakinleri.... Annelerine ihanet eden babalarının kızını kabul etmeyen abiler... Beynini ele geçiren bir sesin kendini belli etmesi ... Olağan dışı bir evren ve mistik insanlar... Averenya evreni kendinde kaç sırra gebe ola bilir ki? Hadi birlikte sihirli bir yolculuğa çıkalım!

Acemi patron ve kasiyer kızın klişeleri aratmayacak, tutkulu bir aşk hikayesi. "Cemile, güzel isim." dedi genç adam çapkın bir gülüş ile. karşında ki kıza aşık olması ekonominin düzelmesi kadar imkansızdı. lakin karşında sürekli ona laf sokan sarı hatunla dalga geçmek oldukça eğlenceli oluyordu onun için fakat Cemile diye adlandırdığı genç kızın hiç hoşuna gitmiyordu ve zar zor bulduğu işi patronunun şımarık oğlu yüzünden kaybetmek istemiyordu. "Cemile değil Baran bey, Cemre." diye sert bir dil ile uyardı fakat karşında ki adamın alay dolu bakışları ile dumura uğradı. bir insan bu kadar vurdum duymaz olabilir miydi? aklı almıyordu. bu adam bütün sınırlarını zorluyordu. ileride onlara bakan abla ve abilerinin varlığını unutup kocaman bir kahkaha savurdu ve, "Bunaksım sen galiba, yada basit bir ismi bir bile aklında tutamayacak kadar gerizekalısın." dedi. ve ardından katı bir ses ile ekledi, "Barış Soysalan ben." ah götüm dememek için kendini oldukça kasan genç kız ekledi, "Eğer bir gün bunadığım için doktora gitmem gerekirse size de haber veririm Barış bey, çünkü siz de basit bir ismi aklınızda tutamayacak kadar gerizekalısınız. Yada bunadınız." dedi ve arkasını dönüp giderken geri döndü ve, "Yada cidden bir göz kontrolüne gitmelisiniz zira yaka kartında yazan kocaman' Cemre' yazısını göremeyecek kadar vahim durumdasınız." arkasını dönüp giderken, şok olmuş gözlerle kendisine bakan Barış'tan bir haberdi.iş ... Cemre Kamer ve Barış Soysalan çiftinin kitabını okumak için davet beklemeye hi ç gerek yok dostlarım, kapı zaten açık😘