Göktürk komutanı okumadan da okuyabilirsiniz Çıktığı görevde esir tutulan kadını kurtaran atlas komutan, kurtardığı kadının büyük bilmecenin parçası olduğunu bilmiyordu... -- " sevgin de mi yalandı , öpmen, yarlarımı sarman ?" Dedim çaresiz bir şekilde. Umut ışığına ihtiyacım vardı bir tane , ama artık ne bir umut ne de bir yıldız vardı benim gökyüzümde ben tamamiyle karanlığa bulanmıştım. " hayrı hayır , yemin ederim değildi inan bana tamam yalan söyledim ama bu konuda yalan söylemedim ben bu konuda nasıl yalan söylerim sana deniz kızım" dedi yapma der gibi , inan der gibi. Bir kez daha yaralanmaya hazır değildim ben. Ben o kadar mı kötü durumdamıydım ki yalan bir sevgiye inandım ona, aciz bir kadın gibi muhtaçlıkla beni sevsin istedim?! " bir kez olsun yanılayım istedim , bir kez olsun birisine yenilmek istedim beni iyileştirsin istedim ama asıl sen bende en büyük yarayı açtın be Atlas komutan. " dedim ağlamama engel olamazken , gözümden düşen damlalara engel olamazken başımı iki yana salladım.

Lütfen okuyan herkes oy verip destek çıksın yanımda olduğunuzu görmek istiyorum "Sen beni çok mu kıskandın?" "Sus artık, ne zaman çıkacağım ben?" "Ne hırçın bir karım var." Benimle değilde kendisiyle konuşuyor gibiydi. "Bayılırım." "Delirtme insanı çıkarsınlar beni buradan." "Aslında bir gün kalsan akıllanırsın." "Öyle mi?" Sakin sakin yüzüme baktı. "Öyle." Dedi aynı sinir bozucu tavrıyla. Madem böyle diyordu,"Git o kadınla evlilik sözleşmesi imzala o zaman. Zaten bir işe yaradığın da yok." Demir parmaklıklara biraz yaklaştı. "Bir işe yaramıyorum öyle mi?" Dedi bir kaşı havalanmıştı. Bu sefer ona pişkin pişkin cevap veren bendim, "Öyle, ayrıca ne dememi bekliyordun ki daha beni buradan bile çıkaramıyorsun. Nasıl kocasın sen?" "Nasıl koca olduğumu buradan çıkınca göstereceğim." Diyerek kapının yanında duran polise kapıyı işaret etti. ❗Tiktoktan gelenler için bu kısmı koydum buraya aşklar ❗ #ilkkarşılaşma etiketinde 1. #defile etiketinde 1. #söz etiketinde 1.

İlay, yıllarca yanında büyüdüğü Adem babaya hayır diyemeyeceğinden bir asker ile görev için evlenmeyi kabul eder. Bu evlilik yüzünden hiç bilmediği, tanımadığı bir şehre gider ve daha ilk günden bu yabancı şehirde bir tanıdık ile karşılaşır. İlay, alacağı büyük darbeden habersiz yeni hayatına alışmaya başlar... Bu hikayede geçen kişi ve kurumlar tamamen hayalimin ürünüdür. Gerçekler ile hiç bir alakası yoktur. Yaş Farkı İçerir.

O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ☯ Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı.

"ASEL!!" Hırsla arkamı dönüp karan'a bağırmaya başladım. "Buyur fırtına komutan!!" Yanıma gelip bedenimi duvarla arasına sıkıştırdı. "o it herifin bir daha yarasına pansuman yapmayacaksın. Anladın mı?" Çıldıracağım! "Bu benim görevim karan. Tabiki de ona pansuman yapacağım." Hırsla arkamda ki duvara yumruğunu geçirip konuştu. "Pansuman felan yok! Yoksa" Lafını bitimesine izin vermeden sözünü kestim. "Yoksa ne! Fırtına komutan ne!" Gözleri dudaklarıma inerken konuştu. "Yoksa seni çok pis öperim doktor."