❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

-Psikolojik gerilim, korku- Yeliz, sıradan bir sınav stresinin gölgesinde sıradışı bir gecenin eşiğine sürüklenir. Kapıdan içeri adım attığında karanlık sadece ışıkları değil, gerçekliği de yutmuştur. Tanıdık yüzler, yabancılaşır, en çok bildiğini sandığın şeye, aklına, güvenmek imkânsız hâle gelir. "Senin Yüzünden" insanın kendine bile düşman kesilebileceği, karanlık bir labirentte korkunun katmanlarını tek tek soyarak ilerleyen bir psikolojik gerilim-korku romanı. Her şey bir gülümsemeyle başlar. Ve bir gülümsemeyle son bulur. Cesaretin varsa kapağı aç, yoksa buradan hemen uzaklaş. "Eğer halamla eniştem dışarıdaysa... az önce salonda oturanlar kimdi?"

En gerçek kumar, masada değil kafesin içinde oynanır. Kafese tıkılan bir kurt ile sincabın birlik içinde yaşamasını beklemek gibidir artık düzeni kurmak... Doğası parçalamak olanlar, masum olanları ezer... 11 mafya ekibi. 11 varis. Ve tek bir gecede atılan imzalar, tetiklenecek bir felaketin habercisi... Yılbaşı gecesi, yıllardır süregelen karanlık bir geleneğe sahne olacak: Mafya liderleri yerlerini genç varislerine bırakıyor. Ancak bu kez yeraltı dünyasının perde arkasındaki güçlü ekipler, bir anlaşmadan fazlasını imzalayacak. Ormanın derinliklerindeki o kasvetli otelde, gelecek için yapılan ittifaklar, mazinin izlerini tetikleyecek... Anlaşmalar imzalanır. Gece başlar. Bu Ama sabah olduğunda... Hiçbir kapı açılmaz. Telefonlar dışarıdakilere ulaşamaz, artık dış dünyadan bir eser yok... Her biri düşman. Her biri bir sonraki hamle için tetikte. Ve artık kurallar yok. Hayatta kalmak istiyorlarsa, güvene sığınmalılar. Çünkü, arkalarını yaslayabileceği başka bir dayanak kalmadı... Kapak Tasarımı: @Prenses-Saige Kitaplarım için İnstagram üzerinden edit sayfası: zelalyoncax

Tuğkan (not delisi) : Aslansın, kaplansın, aşkımsın. Luna Handan : Aşkın mıyım? Tuğkan (not delisi) : Şaka olsun diye.

Sınıf öğretmenliği öğrencisi Ayperi; şehirler arası otobüs yolculuğunda sıkıldığı için önündeki koltuğun sırtında yazan numarayı kaydederek mesaj atar ve numaranın sahibi bir Kara Harp Okulu öğrencisi çıkar. Siz: Piç Hakan siz misiniz? (00.17) Siz: Yani piç derken benim tercih ettiğim bir sıfat değil. (00.17) Siz: Yazan öyle yazmış. O öyle yazınca ben de teyit etmek için sorayım dedim. (00.18) Siz: Aşırı derecede saçmalıyorum şu an... (00.19) Piç Hakan: Ne geveliyorsunuz? (05.47) NOT: BU KİTABIN GERÇEK KURUM VE KİŞİLERLE İLGİSİ YOKTUR, BENİM HAYAL DÜNYAMIN YANSIMASIDIR.

ASKER KURGUSU Altay timi:Vatanın nabzı Kafamı kaldırdım. Sis gibi görüntülerin arasından bana doğru koşuyordu. Kurşunlar etrafımızda vızıldıyor, ama o sadece bana odaklanmıştı. "Dur orada!" dedim. "Tehlikeli..." "Kes sesini."diye çıkıştı. "Seninle inatlaşacak değilim!" Ellerini yanağıma bastırdı. Gözleri gözlerimdeydi. İlk kez bu kadar yakındık. Bu kadar kırılgandık. "Kanıyor."dedi fısıltıyla. "Acil çıkarmalıyız seni." "Görev..." dedim. "Görev bitmedi." "Sen bitersen görevin ne önemi var be kadın?" O an içimden bir şey koptu. Belki kurşunun kestiği damar, belki de kalbimdeki siperlerdi. Beni taşıdı. Bütün yolu sırtında. Telsizden talimat verdi, destek istedi. Yolda kendi timiyle bile tartıştı. "Komutanım yardım çağıralım. Burada görevde durmanız gerek." diyen bir ses duyduğumda tek kelimeyle susturdu. "O benim görevimden fazlası!" Ambulansa konarken başımı hafifçe çevirdim. Ellerimiz buluşmadı, ama gözlerimiz birbirini tuttu. Ve o an anladım. Bu adamdan uzaklaştıkça savaşım daha da büyüyecekti. *** Yüreğin derinliklerine ekilen en güzel tohumdur aşk...

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaşmıştır. Kibrit Wattpad'de hiç yazılmadı, direkt basıldı. Haliyle buradaki formatıyla kitap formatı arasında ne texting ne de düzyazı olarak bir benzerlik yoktur. ‼️