Ever since the creation of Emoji people have a funny way of showing their personality. Why not make a chatroom out of it? or the one where Niall joins a popular Chatroom site and meets Zayn. Cover By ZaynJPayne

"On jest gwiazdą, a wszystko, czym ja jestem to chłopiec od wody."

On to prawdopodobnie wie, ale marzę bym mógł mu to powiedzieć. Powiedzieć mu, jak szczęśliwym mnie czyni, tylko małym uśmiechem. W którym nieśmiały, zamknięty w sobie, niemy chłopak mieszkający w chłopięcym internacie zakochuje się w zapierającym dech w piersiach nauczycielu plastyki slash wolontariuszu i jego uśmiechu; który jest zafascynowany niebieskookim chłopakiem, ale niestety mały chłopak o tym nie wie. - - - - - - - fanfiction napisane jest przez @zarrycupcake :) okładka: @zarrycupcake

#GetYouPL ... "To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia."

"who's that?" "Niall or something, he's a freak" "a freak?" "yeah, he doesn't talk"

"Ten seconds," Liam spat at the smaller person, sternly. Niall looked up at the older man and blinked twice before he replied as non-shaky as possible. "O-okay." The fake-blond bit into the other's neck as softly as he could. Liam started to count. "One... Two... Three... Four... Five... Six..." Pause. "I think that's enough," he spoke once more. He pushed Niall's face away and stood up, leaving. or the one where humans and vampires were bonded together, however, humans are the dominant ones and sometimes vamps don't get the love they need.

[COMPLETE | AU] ❝You ever had sex before?❞ Warning: Contains strong language and mature scenes. © 2015 by guardianzayngels

[COMPLETE | AU] ❝ I did what I had to do, and that was taking you. I don't regret it though... ❞ Warning: Contains strong language, violence, and disturbing events. © 2014 by guardianzayngels

- Zaczynamy zabawę? - wyszeptała łagodnie, tuż przy moim uchu. Ostatni raz poprawiła więzy, dbając o to bym nie uniknął bólu. Z uśmiechem na ustach, zaczęła mnie okrążać, zakreślając palcami staranny szlak na moim ciele. Nagle przerwała swój spacer i stanęła przede mną. Z lekkością nachyliła się w moją stronę, wspierając na oparciu krzesła. Uwięziła mnie pomiędzy swoimi ramionami i zbliżyła swe usta do moich. Nieoczekiwanie odsunęła się i posłała mi niewinny, uroczy uśmiech. Nikt nie posądził by jej o nic nieprzyzwoitego, gdyby nie złowieszcze ogniki płonące w jej oczach. Nim się obejrzałem zsunęła mi materiał na oczy, pogrążając mnie w zupełnej ciemności. - I pamiętaj kochanie, nie znam litości. [...] - Wcale jej nie chcę.