"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Bende yazmak istedim. Uyarı:şiddet, argo, angst, kan.

私のフラワーガーデン (benim çiçek bahçem) bnha hayran kurgusudur, hikayede olan olayların gerçek anime ile bi alakası yoktur!!! ilk hayran kurdu denemem yanlışlarım olabilir, düzgün eleştirilere açık olmamla beraber aşağılayıcı yorumlar silinecektir!!! ⚠⚠⚠ bakudeku hayran kurgusu olmakla beraber bl'dir!!! 👬👬👬 smut yoktur!!!🔞🔞🔞 hanahaki hastalığını konu almakta yarı texting'e başvurabilirim (başvurmadım) 🌸🌸🌸 Angst😓😭😭 sanırım şimdilik bu kadar bölümler geç gelebilir gerçekten acayip tembel ve üşengeç bir kişiliğe sahibim bu yüzden tam birşey diyemem yorumlarınız beni heveslemdirir genelde o yüzden bölüm yazmam size bağlı 😜😜😜 iyi okumalar 😙😙😙

[oneshot] there's no pain that I won't go through even if I have to die for you -starset

"Başkasına aşık"

𝚃𝙾𝙳𝙾𝙱𝙰𝙺𝚄𝙳𝙴𝙺𝚄 • fluff & smut & aksiyon • | işkence | - yeni bölüm gelmeyecek! ⚠️ belirteceğim bölümler işkence içerecektir. ⚠️ U.A. Lisesinde ikinci yıllarının sonbahar dönemiydi. Izuku, Katsuki ile Shoto; haklı nedenlerden ötürü aylardır gizledikleri bir ilişki içerisindeydi. Gündüz vakti bittiğinde, güneş battığında kapalı kapılar ardında neler yaşandığını 2-A sınıfı tahmin edemezdi. Diğer yandan varis Shigaraki Tomura, all for one'ı elde etmiş; Yazılmış kader düşmanı varis Midoriya Izuku'dan one for all'u geri almaya ant içmişti. ___________ Kederin 5 kademesi vardır: 1) İnkar 2) Boyun eğme 3) Kabulleniş 4) Öfke 5) Depresyon Ve ben bir tane daha eklemek isterim. 6) İntikam. ___________ • ✨ mutlu son ✨ • bakudeku , tododeku , todobaku , tododekubaku , todobakudeku • *** Başlangıç: 31.06.2021 Bitiş:

Bakugou ve Kumi'nin evlilikleri, çocukları ve onların yaptığı yaramazlıkları dinlemeye kaldığımız yerden devam edelim :)

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

"Sen.. sen duymuyor musun?" Izuku duyma engelli biridir. Belki de bu o kadar da kötü değildir. -özgünlüksüz