Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce KARA, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

Sertçe yutkundum ve kısık çıkan sesimle "Çok acıyor mu?" diye sordum. "Evet ama senin ölmüş olman daha çok acıtıyordu." dedi. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Kahverengi gözlerine yansıyan acı , kalbimi acıtıyordu. Sesimin titrek çıkmasına engel olamayarak " Yaşıyorum ki acımasın." dedim. Büyük ellerini salıncağın demirlerine yaslayarak yavaş tempoda sallanan salıncağı durdurdu ve başını eğdiğinde bende başımı geriye doğru eğdim. "Ağlama." dedi. "Ağlamıyorum." dedim ve gözlerinin içerisine baktım. Agah Bey de ben de gözlerimizi Barış Bey'den almıştık. İlgili çıkan sesiyle "Gözlerin dolu dolu bakıyorsun." dedi. "Rüzgardandır." dediğimde yalan söylediğimi bildiğini biliyordum ancak bozuntuya vermedi. "Öyle olsun." diyerek geri çekildi.

Öz abisinin okuduğu üniversiteye başlayan Ala Ülkü kendi sınıfında karşılaştığı gayrimeşru abisi ile neye uğradığını şaşırır. Sonrasında ise kavgalı olan iki abisini karşılaştırmamaya çalışır. Tabii, ne kadar başarılı olacak, bilinmez.

Liva Marsel.

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

|Tamamlandı| •••••• "Alisa ak kim?" Dedi polis bey memur abi "Benim" dedim "Bu beyefendi sizin öz babanız olduğunu söylüyor " dedi Elindeki DNA testi kağıdını gösterdi. "Nöbetçi mahkeme kararıyla Velayetinizi bora beye verilecek" dedi "Aaa" dedim büyük bir oyunculuk edasıyla "Ben bu bora dediğiniz Bey abi'yi ömrüm hayatım boyunca ilk kez şuan görüyorum " dedim Şaşkın şaşkın "Abi mi?" Dedi Bora bey "Ne diyorsun Alisa?" Dedi Bora bey "Beyefendi siz ismimi nerden biliyorsunuz?" Dedim "İlk kez mi görüyorsun?" Dedi diğer polis "Yok vallahi tanımıyorum memur abi" dedim "Hem nerden biliyorsunuz doğru söylediğini Yapay zeka çok gelişti Teknoloji falan" dedim "Araştırılmasını istiyorum ve Tanımadığım insanlarla gitmeme izin vermeyeceksiniz değil mi" dedim Bora bey Bana 'Yuh' dercesine bakıyordu 'hadi bakim ' bakışı attım ona. "Abi kız haklı Yalan söylüyorsa? Bence bizim gözetimiz altında tekrar dna testi yapılsın o zamana kadar da Burda kalmaya devam etsin" dedi polis abi. Hay senin ağzına kurban abi. "Hayır Yalan değil o benim kızım " dedi Bora bey "Yalan külliyen yalan tanımıyorum Bey amca ben seni üstüme iyilik sağlık be!" Dedim Cennet mahallesi pembe modumu açmıştım.

Yıllar önce başlayan bir ayrılık hikayesi. Daha doğduğu gün ölüm emri verilen bir kız. Sırlarla dolu bir hayat. Nefret duyulan bir beden ve sevgiye muhtaç bir kalp. Yıllardır dedeleri tarafından kadınlara karşı bir nefretle büyüyen dört abi ve bir kardeş . Kız çocuklarını bir utanç kaynağı olarak gören bir baba. Yıllardır öldüğünü bildiği kızı için içi yanan bir anne. Ve ailenin değerini bilen masum bir kız. Peki sizce bu sekiz kişi onca engele rağmen aile ola bilecek mi? "Aşiretmiş " sırf kız çocuğu olarak doğduğu için bilinmeyen biri tarafından ölüm emri verilen lakin ağasının emrine rağmen bir masuma kıyamayan bir kahya ile başlayan bir gerçek ailem kurgusudur.

Aynı kapının önünde durduğumuz da kızın bana olan samimi bakışları değişti ve bana anlam veremediğim bir şekide baktı. Galiba ikimizin karıştırılma ihtimali onu sinirlendirmiş, üzmüş, endişelendirmişti. Odaya girdiğimiz de kocaman bir doktor odasında ayrı yerlere dağılmış dört aile gördüm. Karışmış beş çocuk vardı. Beş karıştırılmış çocuk... İki erkek, üç kız bebeğin hayatı değiştirilmişti bir 22 kasım gecesinde..

Çocukluğu ne kadar zor geçerse geçsin vatanı için çalışıp çabalayarak bir bordo bereli olan Kıdemli Üsteğmen Sıla Gündoğdu timi şehit olduğunda bir yıllık bir göreve gider. Geri döndüğünde yeni bir time atandığını, bununla birlikte doğduğu şehre tayini çıktığını öğrenir. Görevine yeni timi ile devam ederken bir telefonla gerçek ailesinin bildiği aile olmadığını öğrenir. Bu haber onun dönüm noktası olur. (Hem kitappad hemde wattpad üzerinde Zirve ve Gölge adında yazılan ilk ve son kitaptır.) ♦♦♦ Asker ve Gerçek aile kurgusudur. Kurgu ve kitap kapağı şahsıma aittir. Kitapta yazılan her şey hayal ürünüdür. Herhangi bir çalıntı durumunda işlem yapılacaktır. Buna kitap adı da dahildir. Elbette eleştiriler olacaktır ama lütfen saygı çerçevesinde olunuz. Umarım beğenirsiniz ♥ Alıntı paylaşımları için İnstagram Hesabım: asil_kalem

7 adam, 1 kız. "Sen bizim nefes alma sebebimizsin." "Sizde benim koca adamlarımsınız." "Sen benim biricik kızımsın. Herşeyimsin. Sen kalbimin atma sebebisin." "Sende benim babamsın. İlk ve son değil. İlk ve sonsuz aşkımsın." BAŞLIYORUZZ!!