Kadın gözlerini açtığında bir kitapta olduğunu anlar, kitapta öz babası onu terk eder yani unutur, hizmetçiler ise beş sene alay ediyordu, beş yaşındaki kızın vücudundaki o izlere kelimeler yetmezdi... Reenkarnasyon olduğu kitapta Gece Erez ve babası Emir Erez arasında geçen güzel keyifli, acısı ve tatlısıyla günlük kitap. Emir Erez başka kızı eve getirecekti orijinal kitapta ve o kızı kendi öz kızı gibi sevecekti. Biyolojik kızı ise yaralı yan karakter olarak başka baş kahraman tarafından öldürülücekti. Kitapta onun annesi hakkında bir bilgi bile yoktu ama...taki sırlar bir bir açılana kadar. Ama Gece umursamadı reşit olunca evden kaçmayı düşündü. ◇◇◇◇◇ Emir Erez yaralı bir şekilde, düşmanlardan saklanırken biyolojik kızı Gece Erez onu kurtarmak için ilk yardım çantası arar ve o sırada düşman küçük kızı yakalar babasının yerini sorar. Gece ise acı çekse bile gülerek... "Bilmek istiyor musun gerçekten?" Emir zorla nefes alarak onları dinler ve sırıtır. Kızın onun yerini söyleyerek onu unutan babadan intikamını almasını bekledi...ama Düşman sırıtır "Evet söyle, söyle seni bırakırım" Gece sırıttı ve konuştu, küçüğün dediklerini duyan iki adam sesini çıkarmadı, Emir eliyle başına vurmak istedi ama durumu kötüydü, düşman sinirle küçük kızı tüm gücüyle yere fırlattı... Sonra koruma geldi ve korkunç bedenle karşılaştı... düşmanın bedeninin son hali.... Emir Erez...gerçekten çok korkunç görünüyordu yorgunca bir eline kızını almış oturuyordu... ◇◇◇◇◇ Sistem Gece'nin orijinal kitabın konusunu değiştirmesini istememişti. Emir Erez kızına işini devrederek erkenden emekli olma hayali kurmaya başladı. Orijinal kitaptaki (Emir Erezin biyolojik olmayan ama onun gibi seven tek kızı) Ipek Yıldırım Gece'nin en yakın arkadaşı olacaktı. Orijinal kitapta onu öldüren ve Ip

O Seden idi. Laçin Seden Kırmız. 16 yaşında baskıcı ailesinin kurallarından bunalmış bir kızdı o. Biraz agresif ama çokça iyi yürekliydi. Ailesinin tabiri caizse hayırsız evladıydı. Yani en azından ailesi onu öyle görüyordu. Bilinenin aksine salak değildi, sadece tembeldi. Kitap yüzü açmayan, tek derdi müzik ve kediler olan bir kızdı. E bir de çok sevdiği dans vardı tabii, hayatının tam merkezinde. Laçin giyimine kadar karışan, bunaltan, onu boğan bir ailede yetişmişti. Üzerindeki baskı yüzünden hayatı boyunca asla rahat bir nefes alamamıştı. Yaptığı makyaja kadar laf yiyen Laçin için tek kaçış yolu o müzik seçmelerini kazanabilmekti. Ama ya işler istediği gibi gitmezse? Ama ya ortaya bir aile çıkarsa? Ama ya gerçek sandığı ailesinin aslında gerçek olmadığını, daha önce hiç görmediği biyolojik ailesinden öğrenirse ne olur? Bu aile Seden için ya bir felaket ya da bir kurtuluş yolu olacaktı. Kader önüne hangisini koyacaktı? O Laçin'di. O Seden'di. O aslında 'Kırmız' değil bir 'Yalazan' idi. Peki Seden, yıllar sonra değişen bu soyadı kabul edebilecek miydi? *karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı*

Ben Mayıs Asil Karahanlı. Yirmi yaşında, gençliğinin başında, mental çöküşün ise tam ortasında duran kız. Doğduğumdan beri aile içinde karşı çıktığım her şeyi sabote eder, sevmediğim herkesin hayatını eğlence uğruna kaydırırım. Ne yapacaksınız işte? Benim felsefem; hayat kısa, eğlen, kaydır, mahvet ve yaşaydı. Dindiremediğim acımı ve öfkemi bu felsefe altında çıkaran bir Allah'ın cezasıydım işte. Benden bir halt olmazdı... Ya da olur muydu?

Bin yıllık bir bekleyiş düşünün. Mühür. Arsız, Kurtlara hayran, Oyunbaz bir kadın. Sabırsız, Aşık, Şehvetli bir adam. Bu arsız, oyunbaz kadının bin yıldır eşini bekleyen sabırsız kurda karşı oyunlarını okumaya hazır mısınız? *********************************** Saruhan & Zeyna Ben bir yazar değilim, sadece hayal gücünü kelimelere akıtan biriyim :) -Kartanesi- İsminde küçük bir değişiklik oldu ama kapağı şuanlık değiştiremeyeceğim için biraz öyle kalacak.

Gözlerimi açtığımda yeni doğmuş bir bebektim, ve bana bu peri masalından bir kahraman ailenin kızıymışım gibi geldi. Hayır öyleydim eminim ama yeniden dünya geldim mi? "Bellatrix. Senin adın Bellatrix olacak." Ben bir kahramanın kızıyım, kızıydım ama şimdi ikinci hayatımda iblis kralı tarafından büyütüldüm.(?) Sorun değil. Her şey yolunda, ama... "İnsan çocukları süt içerek büyüyor, değil mi?" "Evet, çünkü çiğnemek için, çiğneyecek dişleri yok." "Ne yazık ki. İnsan bebekleri yiyecek çiğnemek için dişsiz bile doğarlar." Bir damla insani bilmeyen, tanımayan aciz gören iblisler tarafından yetiştirilmem lazım mi? Oysa eski hayatımda tanrı için yaşadım, azize oldum...kendime odaklandım ama duyduğum şey ile şaşırdım. "O zaman ona kendi sütünü vermeyi dene." İblisin kralı Lucifer'in sağ koluna böyle demesi normal mi? Hayır sorun yok ama ikiside erkek... "Belki.... denemeliyim?" Bu iblis sanırım şaka yapıyordu... Yada hayır.... Affedersiniz? Şimdi ne olacak? Bu gidişle... Hiç büyüyecek miyim? Tanrım... ♤♤♤♤♤ Acı çekiyorum. Üşütmüş falan olmalıyım... Hastayım. Lütfen kurtarın beni! Yapabilirim! Bu iki psikopat iblise durumumu anlatmam gerekti! Hadi ama...sadece bebek konuşması, derdimi anlatacak kadar lütfen. "Öğğ... Uwa-poo.." Acı çekiyorum! Şu anda kendimi iyi hissetmiyorum! Sana iyi hissetmediğimi söylüyorum! Kendimi iyi hissetmiyorum! "O... konuşmaya mı çalışıyor?" "Duyduğum kadarıyla 'Baba' dedi." Herkese merhaba. Bebek olarak yeniden doğmamın üzerinden sadece birkaç gün geçti. Ama şimdi dünyaya tekrar veda etmek zorundayım... çünkü hastayım, ateşim var ve üşüyorum!