دستانت را روی قفلِ سکوتِ تنم می‌لغزانی... و من... یک نقشه‌ی بی‌قانون می‌شوم، پر از کوچه‌های پنهان که فقط تو آن‌ها را می‌شناسی. لب‌هایت را روی نبضم بگذار، بگذار ببینم چه کسی زنده‌تر است: من در این آتش یا تو در این نگاه؟ تمامِ خطوطِ حریم را محو کن، تا عشق بی‌هیچ مرزی تنها زبانِ بدن‌مان باشد. و بعد... در گوشم زمزمه کن: حتی اگر سقوط کنیم، سقوطمان خوش‌ترین بی‌تعادلیِ دنیاست. به هات لاین خوش اومدید و بله اینجا اسمات بوکه لری و زیام هستش🔥 By :انجمن اسمات نویسی سایرن هشدار محتوا: این داستان شامل صحنه‌های بالغ و اسمات است