© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

Kötü kalpli duygusuz kişi olmanın okulu yok ama mezunu çok! Duygusal bir kişilik ! Umruma takmam böylelerini !

Geçmişinin pisliğinde, karanlığında boğulan bir genç kız, belki de erkek buna siz karar veriniz! - Annesini kaybetmiş, küçük bir maviş. Belki de daha fazlası, bunu bilemeyiz değil mi? - İmkansız diye bir şey yoktur lakin engel diye bir şey vardır'

Tenine işlenmiş yalnızlığa, hayatına sinen sıkıntılara rağmen tek bir dileği olan genç bir kızdı Arya. Bütün hayatını kız kardeşine adayan, iyileşmesi için yanıp kavrulan 18 yaşında genç bir kız. Geçmişin tozlu sayfalarından çıkıp gelmiş, nereden geldiği tam bir muamma olan genç bir adamdı Kutay. Ruhunu hapsettiği karanlığı prensesinin aydınlatmasını bekleyen 19 yaşında genç bir adam. Bütün duyguların diz çöküp teslim olduğu, hislerin hiçlikle boğulduğu, sevginin en saf haliyle solunduğu, satırlara sığmayacak bir aşk hikayesi. Sırlarla kaplanmış bir hikayede kendinizi kaybedeceğiniz bir aşkın doğuşu. Kutay ve Arya'nın kalplere dokunan hikayesi. "Sen benim gerçekleşen tek hayalimsin."

.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."