Yayın tarihi:13.10.2025 Mısra Korkmaz, babasının geçmişte Kaan Demir Soylu'nun annesinin öldürmesi ile aileler arası düşmanlık başladı ,bu düşmanlığı bitirmek için mafya liderleri toplanarak düşmanlığa son verilmesini söyledi Kaan Demir Soylu tek bir şartla kabul etti , annesinin katilinin kızını isteyerek ve Mısra'nın hayatı sonsuza kadar tutsak edildi... "Benim hayatımı benden izinsiz tutsak ettiler....."

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

+18'DİR! KLASİK LİSE WATTY KURGUSUDUR! CRİNGE BİR HİKAYEDİR! CİNSELLİK, ŞİDDET, TAKINTI, ZORBALIK VARDIR! Her şey bir koleje burslu olarak başlamıştı. Ve o çete grubunun masasına oturmamla. Bir masaya oturmak ne kadar zarar verici olabilirdi ki? O masaya oturmamla okulun belalı çocuğunu nasıl kendimden nefret ettirebilirdim ki? Nasıl kendime aşık edebilirdim?

"Neden geldik buraya, içmek için mi?" Omzunu indirip kaldırdı. "Arada bir geliyorum. Ama bu sefer başka birşey için." Bardağı bırakıp masasına ilerledi, çıkarttığı tükenmez kalem ve kağıtlara bakarak yutkundum, "onlar ne?" Kağıtlarla beraber yanıma oturdu ve önümüzdeki sehpaya koydu. "Evleniyoruz." Duyduklarımı algılayamadım. Birkaç dakika boş boş Karan'a baktığımda tepkime gülerek tepki verdi. "Ne demek evleniyoruz ya?!" Aniden ayağa kalktığımda bardak yere düşmüş ve kırılmıştı. "Evlenmiyorum ben,Ne evlenmesi!" Karan gömleğinin kollarını dirseğine kadar sıyırdı. "Evleneceksin. O imzayı birazdan atacaksın," dedi karşıma dikilirken. "Atmıyorum hiçbir şey!" Yavaş yavaş alnındaki damarlar belirginleşirken dişlerini sıktığını sıkı çenesinden anlıyordum. O kadar kötü hissediyordum ki ne yaptığımın farkında bile değildim. "Atacaksın." Dedi biraz daha dibime girerken. "ATMAYACAĞIM. DELİRTME BENİ!" Kolumdan tuttuğunda öfkeyle geri çektim. "BEN BİR KATİLLE EVLENMEM!" Bakışları daha da koyulaşmaya başlayınca bir iki adım geri gittim. "Evleneceğiz, eğer o imza atılmazsa," dedi üzerime gelirken. "Kardeşine ve annene veda edersin." Bunu düşünmemiştim. Karan'ın yurtdışında yaşayan üç yaşındaki erkek kardeşimi ve annemi bildiğini bilmiyordum.

Dişlerinde dilini gezdirirken dudakları karanlık bir gülümsemeyle yavaşça kıvrıldı. "Düşündüm de, seni sevişmeye ikna etmek, sevişmekten daha keyifli olacak... "

Sen yaz saati uygulaması, Ben kış saati. Ortak bir takvimimiz bile olmadı. Seni bir saat ileri almışlar, Beni bir saat geri. Bu zamanlar yoksa bize düşman mı?

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar'ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar'ın kardeşi... düşmanın kanı...

"Eğer bir daha bu siktiğimin ağzınla bana karşı gelmeye çalışırsan, ölürsün." dedi kızgın çıkan korkutucu sesiyle. Yüz ifademi bozmadım. Bana emir veremezdi. Kolumu tutan eline bakarken burnumu iğrendiğimi belli edercesine buruşturdum. "Bak ne haltsın bilmem ama onlar gibi fakir bir insan değilim. Verdiğin o para benim sadece bir aylık maaşım." dedim. Siniri bozulmuşçasına kafasını iki yana sallayarak hiçte gerçekçi olmayan bir gülüş sergiledi. "Deli misin sen? Neyine gülüyorsun be adam! İstiyorsan eğer bir seans seninle de yapabilirim. Psikoloji alanında da bir belgem var. Çok iyi değilim ama senin deliliğini direk çözebilirim." Dedim göz ucuyla bakarak. Baştan aşağı süzebildiğimce onu bir süzdüm. Sessizce, "Tımarhaneye yatırarak." dediğimde gerçekten öfkelenmişti. Bir anda iki yanımda duran kollarımı arkada birleştirdiler. Bileklerimde hissettiğim soğuk demirle kalakalmıştım. Kelepçe mi takmışlardı? Deli miydi bunlar!

"Sana yirmi dört saat veriyorum. Bir saat sonra zamanın başlıyor ve bu yirmi dört saat içinde beni bulup kaçırırsan, seninim! Ama bulamazsan benden vazgeçip bir daha karşıma çıkmayacaksın!" Gülmeye başladı. "Bu kadar mı?" Kafamla onayladım ve yüz ifadesi bir saniye içinde değişip eski ve soğuk halini aldı. "Valizini hazırla o zaman. Seni yirmi dört saat içinde almaya geleceğim." ** Ben berdelden kurtuldum ama canım kuzenim o zalim töreye kurban gitti. Ama hiç ummadığım bir bela sarıldı başıma. Alaz, hayatımı cehenneme çeviren belam.