Hayatında sıra dışı olan tek şey fotoğraf makineleriydi. Tüm eğlencesi, aksiyonu, macerası onlardan ibaretti. Yeni evinde de işlerin aynı olacağını düşünüyordu. Tâ ki komşunun oğlu ile tanışana kadar. Artık her şey tepetaklak bir haldeydi. Sıradan hayatına inat tüm korkularla yüzleşme zamanıydı. Başladığı bu tehlikeli yolculuğun sonu koca bir soru işareti iken aldığı kararlar oldukça netti. Ya korkup karanlığa hapsolacaktı ya da sonuna kadar savaşacak, kendi ışığını kendi yaratacaktı. O savaşmayı seçti. Sonunda ışığını bulmak umuduyla...

Sizce iki öküz; Yanyana gelirse ne olur? Başını yere eğerek güldüğünde dağılmış siyah saçlarının ne kadar güzel göründüğünü fark ettim. Çınar, çoğu erkeklere göre daha bakımlıydı. Cildi pürüssüzdü mesela. Saçlarından gelen bi koku vardı. Kötü bi koku değil ama. Mandalina gibi kokardı. O dağınık saçlarını hiç bir zaman kirli görmemiştim mesela. Ya da kirli kıyafetler giydiğini... Tarzı da vardı hem. Çoğu kızın nefesini kesecek kadar yakışıklıydı.

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.