On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...

(KİTAP OLUYOR!) "Bazı savaşlar kurban seçmez, yeni hükümdarını yaratır." Bratva'nın lideri; üç tanrıdan birincisi, ejderhalara, Caput Serpentis'in lideri; üç tanrıdan ikincisi, yılanlara, Renascita Ignifera'nın lideri; üç tanrıdan üçüncüsü, ankalara öncülük ederdi. Bu üç örgüt, Reprisal adındaki büyük bir savaş düzenine bağlıdır. Bratva'da bir "Vor" olan Roman Raskalov, Tanrı'nın tahtını korumakla görevlendirilmiş bir Seraf'tır. Ama yıllar önce, kaderlerin yazılı olduğu Requiem Kitabı'ndan Tanrı'ya ve yardımcılarına ait sayfa kaybolur. Ne Roman'ın koruduğu Tanrı biliniyordur, ne de tahtın hangi soyla devam edeceği. Roman, Pakhan'ın taht için seçtiği en güçlü adaylardan biridir. Bir gün işi için geldiği Türkiye'de, babasının adamları tarafından bıçaklanır. Kanlar içinde yığıldığı sokak, yıllardır babasının çalışma odasında asılı duran tablodaki evin bulunduğu sokaktır: Sıfırıncı numaralı ev. Sıfırıncı numaralı evde yaşayan Mirel, birden fazla işte çalışarak kız kardeşinin tedavi masraflarını karşılamaya çalışan, yirmi iki yaşında genç bir kadındır. Gece geç saatte çıktığı işinden dönerken yolların her zamankinden daha ıssız olduğunu fark eder ve o sessizlikte, bahçesinde kanlar içinde yatan bir adamla karşılaşır. Kural bir: Bratva'da tesadüf diye bir şey yoktur. *** "Sana bir teklifim var," Yavaşça öne doğru eğildi. Artık tüm yüzü ışığın altındaydı. Sanırım onu ilk kez bu denli net görüyordum. Bir anlığına onun gibi tehlikeli işlere el süren bir adamın, bu denli güzel olmasına hayret ettim. "Benimle evlenmeni istiyorum." *** (Kurgu; yetişkin içerik barındırır. Bunu bilerek başlamanızı öneririm.) REPRİSAL SERİSİ - Ø 01.08.2024

"Korkuyor musun?" diye sordu, yüzüme biraz daha yaklaşırken. "Korkutuyor muyum seni?" "Korkuyorum," dedim, ağlamamak için kendimi zor tutarken. "Ben bu adamı tanımıyorum." "Tanı o zaman," dedi sertçe. "Keskin Kırım bu." Kanlı elini yüzüme dokunmak için kaldırdığında istemsizce geri çekildim. Eli havada asılı kaldı. Sonra yumruk yapıp indirdi. "Sevdiğin adam bu," dediğinde bakışlarımı ona çevirdim. Gözleri öfkeyle parlıyordu.

Gelecekten geçmişe giden kızın hikayesi. Sıcacık aile ve mahalle hasreti çeken kız bir sabah istediği yerde gözlerini açıyor. Tek fark artık kendi bedeninde değil. Gelecekten gelen kızımızın kötü özelliklerinden biri hırsız olması. Bakalım gittiği geçmişte bu özellik ona ne sorunlar çıkaracak. ~~~~~~~ ~~~~~~~ Elimi cebime atıp bileziği çıkarmaya çalıştım ancak yoktu. Düşürmüş olmalıyım. "Bunu mu arıyordun hırsız?" Duyduğum sert ve gür sesle nefes almayı kestim. Sanırım yakalanmıştım. İyide ne ara cebimden almıştı. Usulca arkamı dönüp tanıdık sert bakan gözlere aynı sertlik ile baktım. Havaya kaldırdığı elinde çaldığım bilezik vardı. "Yürü babanın yanına. " bileğime yapışması ile sürüklemesi bir oldu. "Hangisi? " ağzımdan kaçan soruya engel olamadım. Aile fertlerinden bir tek bedenimin babasını görmemiştim. "Kardeşimi sevecek kadar aptal olduğunu biliyordum da bu kadarını beklemiyordum. " gözlerimin irileşmesine mani olamadım. Beni ifşalamak için götürüyordu. Annesinin bileziğini çalmıştım. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Aniden bana dönen gözlerle gözlerimi kaçırmamaya çalıştım. Açık kahve gözleri neden ona baktığımı sorguluyormuş gibi kısıldı. Sonra aklına bir şey gelmiş gibi elini cebine atıp bir şey çıkardı. Dikkatle onu izlerken avucundaki tesbihi gösterdi. Gözlerim irileşti. Bu bedenimin abisinin giderken bana verdiği tesbihti. Onu ne ara benden aldı. Aynı şekilde benimde gözlerim kısıldı. O tesbih benimdi. Resmen savaş açma derdindeydi. Beni umursamadan tesbihi cebine atıp konuşan arkadaşına döndü. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Küfür ve cinsel içerik bulunur. Not: Kitapta cinsel içerik olacaktır. Okuduğunuz bölümlerde bununla ilgili laf söylemeyin lütfen. Dram:61

Tamamlandı. Texting ama çokça hikaye... G.Simar: Yeni oyunun demo linkini gönderiyorum. Geri dönüşlerinizi bekliyoruz. Karel: Siktir oradan sokuk Karel: Yer mi Anadolu çocuğu Ünlü Twitch yayıncısı Karel Dijital oyun tasarımcısı Simar Birbirlerinin tam zıttı iki karakter.. Kader, iplerine sıkı bir düğüm atarsa? Şimdi söyleyebileceğim tek bir şey var, ne ben aptalım ne de o kötü adam... Turuncu aşk, mavi kelebek 🧡🖤 -- Ocak 2024

Ekim, en yakın arkadaşlarından biri olan Deniz'in aylar önce Fenerbahçe futbol takımında oynayan Ozan Uras ile tanışmasının ardından Çağlar ile de tanışmıştır. Ancak gelişen bazı olaylar sonucunda Deniz ve Ozan birbirine ne kadar yakınlaşmışsa Ekim ve Çağlar o kadar uzaklaşmıştır. Ekim aylar sonra kaderin ufak bir oyunu neticesinde tesadüfen ona yazdığında olaylar tekrar şekillenir.

Karakaya ailesi, sabaha karşı çalan telefonla oğullarının görevde yaralandığını öğrenir ve apar topar hastaneye koşar. Ancak bilmedikleri bir gerçek vardır ki, o da oğullarını hayatta tutan kişinin görev sırasında ona siper olan en yakın arkadaşı Sungur olduğudur. Sungur ağır yaralanırken, Alp ve Karakaya ailesi ilk kez soğuk hastane koridorunda bir araya gelir. Çığlıkların hastaneyi inlettiği esnada, sedyenin üzerinden düşen Sungur'un kanlı künyesi, Karakaya ailesinin en büyük kızı Efsan Mira'nın gözüne çarpar. Genç kadın, her şeyden bihaber künyeyi kaldırır ve saklar. Yıllar sonra, geçmişle geleceği birbirine bağlayan o küçük metal parçası Efsan Mira'nın hayatını baştan sona değiştirecektir. Abisinin hayatını kurtaran Sungur'a duyduğu minnetin yavaşça aşka dönüştüğünü fark ettiğinde ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Bir künyenin taşıdığı geçmiş. Bir fedakarlığın gölgesinde büyüyen minnet. Ve o minnetten doğan bir aşk. --------------------- Yayın tarihi: 12.05.2024

"Biz her türlü Elis'e geç kaldık. Biz bir olmaya çalışırken Elis'e geç kaldığımızı fark etmedik." Elis ve İrem hastanede karıştırılmıştı. İrem ne kadar zor bir kız olsa da ailesi tarafından sevilmişti peki Elis, o sevilmiş miydi? Hayatı, ailesi, abisi bir günde değişmişti. Alışabilecek miydi bu duruma yoksa alıştırılmak zorunda mı bırakılacaktı?