《عشق یک مریضیه؛ این عبارتیه که اکثرا اونو شنیده اند، اما چند نفر واقعا به این عبارت باور دارند و آن را درک می کنند؟، از نظر من اون مانند مریضی جنونه، جنونی غیرقابل پیشگیری و غیرقابل کنترل که بخاطر اون حتی ممکنه آدم ها تبدیل به چیزی بشوند که انتظار آن را ندارند. درست مانند چیزی که به آن تبدیل شده بودم؛ تبدیل به آدمی دیگر، با احساسی دیگر، شاید با شخصیتی دیگر، که بخاطر اثبات عشقم دست به هرکاری می زدم.》.

《هرشخصی در زندگی خود رازهایی دارد که گاهی آنقدر بزرگ و عمیق هستند، باعث دگرگونی همه چیز خواهند شد. رازهایی که باعث می شود آن را در درون خود با آنکه سنگینی می کنند حمل کنند؛ تا فقط از فاجعه ای که از آن می ترسند جلوگیری کنند. گاهی اوقات نیز ممکن است آن راز آنقدر بزرگ نباشد، ولی شخص آن را ترسناک و بزرگ بداند و از ترس خود، آن را پنهان نماید تا مبادا اشخاص دیگر پی ببرند و به دردسر بیافتند؛ ولی این ترس های بیهوده آن راز ممکن است در آخر دامن گیر شخص شوند و هیچ راه فراری نداشته باشد‌. هرچقدر که می خواهد در پنهان نگه داشتن آن تلاش کند.》درست مانند راز بزرگی که دامن گیر یکی از بزرگ ترین سرمایه داران از خانواده گویچ شد....