♪ Ya Violet Powder'ı orada bırakıp gitmeseydi? Silco ile Vander iyi arkadaş olsaydı neler olacaktı, düşünebildiniz mi? ★ Devam kitabı değildir! ★ Kurgu bana aittir! "Unutmayın her güzel şeyin bir kaybı vardır..."

soobin'in tek başına kaldığı bir grup çalışması vardı.

Hayal ile gerçekliği ayırmakta zorlanan Jeonghan, yeni tanıştığı Seungcheol ile yaşadıklarının gerçek olmadığını öğrenir.

"Peki ya sonrası? Hikâye böyle bitmiş olamaz. Kim böyle bir masalı dinlemek ister ki?" Elinde paspasla odadan çıkacakken kapıda birini görmüş gibi durdu. Yüzünün rengi saniyeler içinde attı. Nefesini tutmuştu. Kapıda kimse olmaması durumu daha karmaşık hale getiriyordu. "Hayaletlere inanır mısın?" O kesinlikle normal değildi. Gözlerini dikmiş kapıya bakıyordu. Donmuş gibiydi. Üzerine böyle saçma bir soru soruyordu. "Hayır, hiç inanmadım." Jeonghan ona baktı. Bir şey olacak gibi sabırsızca ve korkuyla yerinde titriyordu. Sanki önünde ona son sürat gelen bir araba vardı. Sağ gözünden bir damla düştüğünde Seungcheol gerçekten ne olduğunu anlayamıyordu. "Ben inanırım."

"Gerçekliğini göstersene bana" Sessizce söylediği cümleden sonra gözlerime kilitlenen gözleri ve uçuşan saçları onu anlamamı zorlaştırıyordu. Odağımı toplamaya çalıştığım birkaç saniyenin sonunda, verdiğim kulaklığı çıkarıp avcumu açtı ve kulaklığı oraya koyup arkasına bile bakmadan sessizce uzaklaştı... • verkwan, minwon, seoksoo, soonhoon, junhao, jeongcheol ve sap chan

Dokyeom, Joshua'nın en büyük fan hesabının adminiydi. Tahmin edersiniz ki bu küçücük sırrı kimse öğrenmemeliydi. ✔️ [texting+düz yazı]

Dokyeom için Joshua neyse, aşk için de saplantı öyleydi. Birbirlerinden bir hayli uzak, ama bir o kadar da iç içelerdi. Göz göze bile gelmedikleri bir döngünün içinde kalbi yavaşça çürürken, hayat hiç planladığı gibi ilerlemeyecekti. Çünkü Joshua başından beri ona yabancıydı. Daha da yabancılaşması ise, sessiz bir çöküşün başlangıcıydı. Her gün aynı kafede oturup; aynı kişiye, aynı şekilde bakmak... Limerence böyle başlar. Sonu gelmeyecek bir döngüymüş gibi devam eder. Döngünün sonunu getirmek içinse delicesine çırpınmalıdır beden. Çünkü limerence sadece bir aşk değil, aynı zamanda deliliktir de...✦ • seoksoo, jeongcheol, minwon.

"Talking in my sleep again Drown out all our screaming Who's doper than this bitch Who's free-er than me"

"Jun!" Tekrar bu olamazdı. Bunu bir kez daha yaşayamazdı. Yere çöktüler yavaş yavaş. "Tekrar olmaz!" Gözleri yavaş yavaş giderken yüzünde endişe etmesini istemiyormuş gibi ince bir tebessüm vardı. Yere damlayan kanın sesi çığlık atmayı istemesine sebep oluyordu. Onun kanı fayansa damlıyordu. Onun kanı tekrar bedenini terk ediyordu. Ne yapacaktı şimdi? "Bırakma beni! Bırakma!" Tıpkı o rüyadaki gibi akşamüzeri Jun hayata gözlerini yumdu. Minghao tekrar kulaklarındaki o uğuldamayı duymaya başladı. Başının arkasında şiddetli ağrı kendini belli etti. Gözlerindeki yaş daha yanağına düşmeden bedeni soğuk fayansa çöktü. Jun'un bedeninin yanında tekrar kendi bedeni yerini aldı. Tekrar gözleri kapkara karanlığa yelken açtı. Bir daha uyanmak istemiyordu. Jun'un olmadığı bir dünyada uyanmak istemiyordu.