Asel Yazgı kendi ayakları üzerinde duran bir kadındı.

--- Kayıp Zamanın Peşinde Yıllar önce terk edilen bir kız, karanlık bir geçmişle yüzleşmeye zorlanıyor... Leyan Karaca, 10 yaşında annesinin ölümünden sonra babasının kendisini terk etmesini asla unutmadı. Yıllar içinde, Reşat Karaca'nın yeraltı dünyasının karanlıklarına adım atarak hayatını kuran Leyan, geçmişiyle barışmak için her yolu denedi. Fakat bir gece, beklenmedik bir telefon, hayatının tamamen değişeceğini müjdeledi. "Senin üzerinden hesaplaşıyorlar. Babanın sağ koluyum, seni almam gerek." Bu gizemli adamın adı Atlas. Leyan'ın tek bildiği şey, babasıyla bağlantısı olan bu adamın, geçmişiyle yeniden yüzleşmesini sağlamak zorunda olduğudur. Geriye sadece bir yol kalmıştır: Reşat Karaca'nın eski dünyasına geri dönmek. Kayıp yılların ardından Leyan, intikamın ve gerçeğin peşinde, babasının karanlık geçmişinin derinliklerine inmeye başlar. Ancak her adımında karşısına çıkan tehlikeler, onu hem kendi geçmişine hem de hayatının en büyük sırrına yaklaştıracaktır. Bir kız, kaybolan bir baba ve açığa çıkması gereken acı gerçekler... Kayıp Zamanın Peşinde, gerilim dolu, psikolojik bir yolculuğa çıkmaya hazırlanın. Karanlık, gizem ve sırlarla dolu bu hikaye, sizi asla terk etmeyecek. --- BU KİTAP TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR!

Bazı sesler dışarıdan duyulmaz. Ama içeride bir yerlerde kırılır, dağılır, sessizce seni yok eder. Benim içimde öyle çok ses var ki... Her biri yıllar önce bastırılmış, susturulmuş, derinlere gömülmüş. Bazen o sesleri ben bile duymuyorum. Ama geceleri, gözlerimi kapadığımda birer birer çıkıyorlar ortaya. Fısıldıyorlar, bağırıyorlar, ağlıyorlar. Ve ben, kendi içimde yankılanan o seslerden kaçacak hiçbir yer bulamıyorum. Benim hikâyem sessizlikle başladı. Dışarıdan bakıldığında huzurlu görünen bir evim vardı. İnsanların gıpta ile baktığı bir aile... Kahkahaların yükseldiği sofralar, kalabalığın verdiği sıcaklık, dışarıdan kusursuz gibi görünen bir tablo. Ama bütün bu resmin ardında kimsenin fark etmediği bir boşluk vardı. O sofralarda oturuyordum ama gülüşler bana ulaşmıyordu. Kalabalığın içinde yapayalnızdım. Sessizlik, önce sadece içimdeydi. Çocuk kalbimle anlam veremediğim bir boşluk, tarif edemediğim bir eksiklik... Ama zamanla o sessizlik ağırlaştı. Artık sadece içimde değil, çevremde de hissediliyordu. Her güzel sözün arasında saklanan ince bir gerginlik, her kahkahanın ardında gizlenen bir ürperti vardı. Ve bir gün... o sessizliğin içinde tokatlar çınladı. Çığlık atmak istedim ama çıkmadı. Koşmak istedim ama bacaklarım kilitlendi. Konuşmak istedim ama kelimeler boğazımda düğümlendi. O günden sonra öğrendim: Sessizlik, bazen en ağır ceza, en güçlü zincirdi. Ben işte o sessizliğin ve o tokatların arasında büyüdüm. Ve kimse, benim ne kadar kırıldığımı görmedi

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

ilk kitabım olcaaaak

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?