Ruhunuz yalnız kaldığında hangi ruh ona çağre olur.. "Sayende var oluyorsun ve yavaş yavaş ölüyorsun söylesene ölümlü ruh sen kimdin?" Kesik kesik ağlama sesleri boşlukta yankılanıyordu bir yabancı sonraki trenle gelene kadar. Gökyüzü yoktu asla var olmadığı gibi gece esirdi hiç özgür olmadığı gibi sen burada değildin hiç var olmadığın gibi.. Ve ben gene buradayım ölüm.. Hep beklediğim gibi. Gelin sizinle birlikte yalnız bir ruhun bencilce ölmeyi, ölümle tanışmasını birlikte okuyalım. Kimdi bu ölüm ? Nasıldır görünüşü ? Nasıldır konuşması ? Sadece acımasız sadist bir köle mi yoksa işinden nefret eden korkak bir kedi mi ?

Ölü bir gencin ruhuma ait kalmak çok zor olabilir tek bir bölüm ve soukoku one shot gibi Gecenin melonkolik siyahından gündüzün soluk sarısına hitaben.. Kısılan gözler yalanlar dolu göz yaşlarına hitaben

Esaret dolu geçmişlerden günümüze kalan ufak parçalar yazar genç ile dedektif 'düşmanı' arasında olan lain duygulara hitaben. ( ⚠️ MENTAL SAĞLIK DİYE BİR ŞEY YOK)

Hayatıma giriyorsun, sevgiyi bekliyor en sonunda yavaş yavaş ölüyorsun kimin cehenemi bilmem ama sen burada kalırsan kanatların yanmaya devam edecek, özgürlüğü karga gibi bekliyorsun pencere kapanıyor ve sen hallen uyanmıyorsun.. Beyaz kırmızıya dönüyor soluk yapraklar sayfaların arasına süsleme yapıyor.. Bugün yeniden yaşıyorsun.. -Betimlemeri güzel olan ama kurgusu cringe olan bir kitaptır.. Uyarımı yapayım- **LİSE AU'SU, DEPRESYON, SH**