සුදුපාටට පිච්චමල් ගොඩක් අහසින් වැටුණා. දළදාව වහගෙන පිච්චමල් වහිනවා... සාධු සාධු සාධු මන් අත් දෙක දොහොත් මුදුන් දීල දළදා වැන්දා... කාලෙකට පස්සෙ දළදා තේවාව මගෙ කන් වලට ඇහෙනවා... " අයාශ් ඔතන හිටන් ඉන්නෙ ඇයි.. එන්න ඇතුලට යමු" මන් හැරිල බලද්දි සුදු පිච්චමල් වට්ටියක් අතේ තියන් ආරෝන් මගෙ දිහා බලාගෙන හිටගෙන හිටියා. මන් ඌ එක්ක හිනාවෙලා උගෙ ලගට ගියා.. වට්ටියෙන් පිච්චමල් දෝතක් අරන් ඌ මගෙ අත් දෙක උඩින් තිබ්බා. මුලු මාලිගාවටම අපි දෙන්න විතරයි . මහා පින්වන්ත දවසක්. පිච්චමල් වැස්ස අස්සෙන් මට ආරෝන්වත් පෙවුනෙ පිච්චමලක් වගේමයි. ඒකට හරියන්ඩම ඌ සුදෝ සුදු කලිසමකුයි සුදු කමිසෙකුයි ඇදන් හිටියා. මන් ඇදන් හිටියෙ අවුරුදු පහලොවක් තිස්සෙ මන් ඇදන් හිටිය ඇදුමමයි. ආරෝන් දුන්න මල් දෝතත් අරගෙන මන් දළදා මාලිගාව ඇතුලට ගියා. කවුරුත් නැති උනත් මාලිගාව ඇතුලෙ මහ හයියෙන් තේවාව ඇහුනා. " සාධු සාධ

පැතූ කතාවේ නිමක් දකින්නට උපන් භවේ පින මදි හින්දා බලා හිඳිමි මතු භවයක හෝ පසුවදන ලියන්නට එතැයි කියා..🥀

✅ COMPLETED ඉතින් ප්‍රේමය නුඹ තව හත් ගව්වක් දුරයි ...

දේහ වර්ණ ලග භාවනාවක් වාගේ ඔය රූ.....

අන්තිමට උබේ ආදරේ මාව පිස්සෙක් කලා දිව්‍ය..

හේයි..!!" " ඩිලිවරි බෝයි කෙනෙක් නේද..??" " කොහොමද ඔහොම අවසරයක් නැතුව පිට මනුස්සයෙක්ගෙ ගෙදරකට රිංගන්නෙ.. තමුසෙට පිස්සුද අයිසේ.. "වට්.. කවුද ඩිලිවරි බෝයි..??" " තමුන් මගෙ කෑම ඕඩර් එක ගෙනාව කෙනා නෙවෙයිද..??" කවුද තමුන්..??" " ඇයි අනේ.. මගෙ සීයා ඔයාට කෝල් කලේ නැද්ද..??" " මං තමා ඔයාගෙ මේ ලොකු ලස්සන ගෙදර බෝඩ් වෙන්නෙ..??" "වොහ් මේ ගෙදර ලස්සන... තව බෝඩිම් වෙලා අය ඉන්නවද eii..."

තමුසේ මම ආසම ජාතියේ කැපචීනෝ එකක්.. තිත්තයි.. රසයි..!

කෝපි එකක් තරමටම ආදරණීය🤎

සෙංකඩගල නුවර වැව රවුම තුළ දහසක් රොබරෝසියා සමගින් විකසිත වූ තවත් එක් සත්පාට ප්‍රේම වෘතාන්තයකි...🌸🌸🌸🌸 "මන් දන්නෑ බන්...එයා මං වගේ කෙනෙක් නෙවෙයි...එයා මාව අප්පිරියා කරොත්.... ඊට වඩා හොඳයි මාව පණ පිටින් ගිනි තියනවා නම්..."