Sabahları sevmeyen insan cam kutusunda tutsak olan balerindir. Balerinlerin, yanında kimse olmaz. Tek yaptığı sayısız kez kendi etrafında dönüp durmak olur. Güneşi görmez, yağmuru hissetmez, karı ise sadece fanusun içinde sallayan bir el olursa görür ve hissederdi. Hissiz değil aslında tutsaktı. Elvra da kuzeyde karlarla kaplı güvenli şehirde. Laralina Lisovka, kendi ailesi tarafından başarılı bir kariyere sahip olunması için tutsak edilmişti. Üst düzey bir balerindi. Sayısızca ödüllere sahipti. Ama bir kimliği, bir kişiliği yoktu. "Mala balerino, ti si carobna." (Tatlı balerina, sen büyülüsün.) Laralina Livsovka ve Rayman Boyka Gaynell'in zorlu aşk hikayesi.

Yağmur, Isparta'nın sembolüydü. Hikayem, buraya okumak için gelirken başlamıştı. Dört senedir, kendi başıma bilmediğim bir şehirde yaşıyordum. Tanıdığım sandığım arkadaşımın sırlarla dolu bir ailesi vardı. Ama bana yok demişti. Hayatım, yalnızlıkla geçerken ben küçüklükten bu yana kaleme ve günlüğüme sığınmıştım. Sayfalar, bana yeni bir arkadaş, yeni bir yol olmuştu. Gazal'dım ben babasının koca gazal gözlüsü, annesinin hiçbir şeyi, abisi için her şeyi. "Birileri vardı hayatımda. Peki, varsa eğer o kişiler ben niye bu kadar kimsesizdim." |Bilgilendirme| Mokita kitabının baş kadın karakteridir. Burada sadece tutmuş olduğu günlüğü göreceğiz.

"Kuzgunların ötüşü seni korkutur mu kızım?" "Evet, baba. Korkutuyorlar beni." "Korkma," dedi babası mimik oynatmadığı yüzüyle "Onlar bize zarar vereni korkutur." küçük kız yanan ateşe bakmadan karanlık gökyüzünden gelen seslere baktı. Sonra da babasının yüzüne "Bizi de onlardan korurlar mı?" dedi babasının her gece anlattığı için ezbere bildiği masalın sonunu. Hafifçe gülüp bu kez karanlık göğe babası baktı, "Korurlar ya da ölümü getirirler." diyerek yüzündeki gülüşü solarken kızının koyu gri gözlerine baktı. Gümüş gibi parlayan gözler. ☔︎︎

Birlikler ve çeteler yarışırken dünyaca tanınmış olan Araştırmacı Gazeteci Mahru Kaner, bir cinayet zanlısı olarak basına düşer. Güvenlik şirketi sahibi Birlik Lideri Adin Boran Barutçu oynanmaya çalışılan kirli oyunun farkında olup Hükümdarlık Masası adı altında organize olmuş çete liderlerini ve üyelerini yok etmek için tüm gücüyle saldırmaktan geri durmaz. Sana küsen birini gördüğünde gözlerinde nasıl bir ifade olurdu. Onun gözleri buz gibiydi. "Kaç," dediler bana, şüphesiz kaçtım? Peki ya ben neyden, kimden... Kim için kaçmıştım? Karanlık bir masalın içinde mavi gözlü bir kurttan kaçıyordum. Ormana saklanmıştım. Kanlı ayak izim beni buraya sürüklerken unuttuğum bir şey vardı. Kurdun yuvası, ormandı. Barkun'un kışı soğuk olurdu. Barkun, burası hep kış burası hep kar. Ve bildiğim tek şey "İster tatlı ister acı olsun hatıralar her şekilde can yakar." ~KARMAŞIK AĞLAR~ ❄️ Kitap bana aittir! Tüm hakları bana saklıdır!