YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR! Boşandığı için 4 aylık bebeğiyle ailesinin evine dönen alparslan ve yan komşularının kızı efsunun hikayesi. "Gizlemene gerek yok efsun kızımla birlikte seyrettik" Burnunu boynuma doğru indirdi. Benim içimde yanardağlar patlıyor o kor alevler her yerime dağılıyordu. " Kızım göğüslerini o kadar lezzetli emdi ki bende tadına bakmak istedim" ben daha dediği şeyi algılayamadan baş ve işaret parmağının ucuyla büstiyerimi hafif aşağı kaydırıp tam göğsümün üzerinden öptü ama öyle tüy gibi olan öpücüklerden değildi bu şehvet vardı bi kere aklımdan başımdan gitti. ... Kitabın bütün hakları şahsıma aittir!

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...

Kimileri iyiliği fısıldar,kimileri kötülüğü.Aslında neyi solursak kalbimize o dökülür dilimizden . Çoğu dökülen kelime fısıltı gibidir,çok az duyulur belki duyulmaz,belki sen bile anlamazsın.Ben iyiliği soludum kalbime iyiliği fısıldadım tüm benliğimle,ama çığlık çığlığa ulaşan okadar kötülük vardıki,insanlara iyiliği fısıltı kaldı yanında,duymadı kimse görmedi içimdeki iyi adamı... Belkide değişim süreciydi benimkisi artık bende duymuyorum o fısıltıları bende görmüyorum içimdeki iyi adamı.Öldü iyi adam kimse bilmeden.Bende kötü biriyim artık herkes kadar bende karanlığım.Oysa bir ışık süzülseydi bir fısıltı gibi karanlığıma kapılırdım o zaman o masumluğa.Bu adam artık kötü karanlık,korkuyor artık hiç olmadığı kadar,onu gülümseten içini ısıtan masumuda karanlığına boğmaktan.Belkide alıştı adam karanlığına herkesin onun önünde diz çökmesine iyiyken kimse duymazdı,onu görmezdi ama o kötüyken gördü onu.İçindeki masumluğuyla.Sevdi adam o masumu belkide aşık oldu.Belkide yeni bir değişim s