" Bu giydiğin kefene hiç benzemiyor, keşke cenazen için daha uygun birşey giyseydin küçük kadın" dedi ve doğruldu bense nefesimi tutmuş yüzne bakıyordum. Cenazem vardı benim bugün... Cenazeme katılıyordum . " Haklısın ölmek bedenden ibaret değildir, beden sağken ruh ölmez mi ?" Dedim siyahlarına bakarak , bu sefer nefesini tutan kişi o oldu , böyle birşey söyleyeceğimi beklemiyordu . " Ruh ölürse bedende ne kalır ki , bedende ruhla beraber ölmez mi ?" Dedi üzerime doğru yürüyüp, sesler kesilmişti ve herkes bizi dinliyordu ailem de dahil . " Yaraları beden değil ruh alır yani beden ruhla beraber ölmez, ruh ölür ama beden yaşar , ruh yaralar, darbeler alırken beden daha da kuvvetlenir . Mesela senin gibi Karan ağa " dedim manidar bir şekilde gözlerine bakarak, Karan ' ın kaşlarını çatarak bana baktı, herkes sessizliğe bürünmüş bizi dinliyorlar dı . " Yanlış örnek, ben değil sen, bunca şey senin içinde yaşadıkların, ruhun o kadar yara, darbe almış ki artık ruhun iyileşmeyi bekliyor ama ... Aksine daha fazla yara ve darbe alacak, " son söylediklerini kulağıma eğilerek söylemişti. Ve bir daha kendime ve kalbime soruyorum ben nasıl böyle bir adamı hâlâ seviyorum ?.