Gökçe Naz: ❝Belki senin için zor ama ben seni beklemeye değer buluyorum.❞ Ekin: ❝Bazen sevgi yetmiyor, ama bil ki senin için hissettiklerim gerçek.❞

𐙚 Benim ailem beni seviyor, öyle diyorlar en azından. Ama bazen düşünüyorum... Sevgi gerçekten böyle mi olmalı? Annem ablamın başarılarından gururla bahsederken, babam abimin geleceğini överken ben masada sadece bir gölge gibiyim. Kimse bana bir şey sormuyor. Ben de konuşmuyorum. Bağırmak istesem de sessiz kalıyorum, çünkü biliyorum, beni sevdiklerini düşünüyorlar. Ama sevgi buysa, neden bu kadar yalnız hissediyorum? Sonra bir gün her şey değişti. Öğrendim ki, gerçek ailem onlar değilmiş. Doğduğumda karışmışım. Gerçek aileme gitmek zorunda kaldım. Beni nereye götüreceklerdi, bilmiyorum ama bir şeyler değişecekti, hissediyorum. 22/02/2025🩶

Züleyha, ailesiyle birlikte yeni bir şehre, eski evlerine taşınmıştı. Okulun ilk günü yaşadığı zorbalık, abisi Baran'ı harekete geçirmiş ve yakın arkadaşı Kıraç'ı Züleyha'nın okuluna kaydolmasını ve onu korumasını sağlamıştı. Zamanla Züleyha, kendini güvende hissetmeye başlamış ve beklemediği bir şekilde Kıraç'a karşı duygular beslemeye başlamıştı. Yeni arkadaşlıklar, koruma ve aşk arasında, Züleyha kendini karmaşık ama heyecanlı bir yolculuğun içinde bulmuştu.

❝Seven, sevdiğinden ayrılmaz. Ama sen, benle değil, benden gittin sevgilim...❞

➣ Beste, hayatını iki yaşındaki kardeşi Buğra'ya adamış, kendi çocukluğunu bastırmak zorunda kalmış genç bir kızdır. Evde babasının gölgesiyle, okulda ise sessizliğiyle baş etmeye çalışırken bir gün dolabında bulduğu kâğıttan uçakla her şey değişir. Üzerindeki tek cümleyle başlayan bu gizemli oyun, zamanla bir rutine dönüşür. Her gün dolabında yeni bir uçak, yeni bir mesaj... Ve satır aralarında büyüyen bir merak, bir bağ, belki de bir aşk. "Sen sadece yere bakıyorsun Beste... Oysa ben her gün sana uçmayı hatırlatıyorum." - İsimsiz