Özgür'ün Balığı ve Yosun'un okyanusu...Küçük turuncu bir balık...Kafadaki tilkiler... Yosun ve Özgür olup okyanusta yüzmeye, gökyüzünde süzülmeye ne dersiniz?

Her Türk asker doğardı. Lakin sadece bazılarının yaşamı asker olarak son bulurdu. Onlar vurulduklarında değil, unutulduklarında ölenlerdi. Onlar şanlı Türk ordusunun askerleri, şehitleriydiler. Ve hepte öyle kalacaklardı. Not: Bu kitapta yazılan askeri nizam ve askeri olayların çoğunluğu gerçek bilgilerdir. Bizzat Gazi, Emekli, Aktif askeri personellerden alınan yaşanmış olaylardır. Teşekkürler.

"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?" Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur. Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı, karanlık prensi As Valor Jarlan'dan başkası değildir. Tür: Fantastik Romantik

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

Bir gün hasta haliyle villalarında çıkan çatışmayla birlikte kaçmaya çalışırken yıllardır peşlerinde olan mafya lideri Karan Kızıltuğ ile göz göze gelir. Ölü gösterilen kızı ve ailesini öldürmek için arayan bu mafya lideri, hem kızın ailesini bulmak için kızı kaçıracak hem de geçmişinin acı dolu intikamını almak için kızı türlü oyunlarla yanında tutarak onu da pisliğine alet edecektir... *** "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı.

❝ Zorbalığın altında ezilen her kalp, bir gün zorba olmaya mahkumdur.❞ Taşınmaları sebebiyle yeni okuluna nakil olan Nihle, ünü yüzünden Umay'ın hedefi hâline gelir. Umay parıltısını paylaşmak istemez; böylece zorbalık başlar. O gün Nihle, Umay'a tek bir cümle kurar: "Eğer bugün beni öldürmeyi başaramazsan, sıra bana geçtiğinde ben seni öldürürüm." Aylar sonra roller tamamen değişmiştir. Av olan Nihle, acımasız bir avcıya dönüşmüştür. Her şey Nihle'nin planladığı gibi ilerler. Ta ki bir sabah, haberler tüm okulu sarsan bir cümleyi duyurana dek: "Umay Savran, okuduğu lisenin deposunda ölü bulundu." Nihle'nin 3 ay önce ettiği o tehdit, şimdi boynuna urgan; yaptığı zorbalıklar ise ayaklarının altına sandalye olmuştur. Ve o sandalyeyi itmek için okula nakil olan birisi vardır: Asil Yalkı Savran. Ve asıl soru: Umay'ı öldüren gerçek katil kim? - Uyarı: Bu kitap; fiziksel ve psikolojik şiddet, manipülasyon, baskı, güç çatışmaları, haksızlıkların olduğu adaletsiz bir okul ortamı ve yoğun zorbalık unsurları içerir. Anlatılanlar, şiddeti veya zorbalığı özendirici değil; aksine, bu durumların olumsuz sonuçlarını göstermek amacıyla işlenmiştir. Kitapta geçen tüm kurum adları, karakterler, olaylar ve mekânlar tamamen kurgudur; gerçek kişi, kurum veya olaylarla herhangi bir bağlantısı yoktur. Noyan Serisi I.

❝Unutmamalısın denizkızı, devrim ilk kendi çocuğunu yer.❞ (BAŞROL ÜVEY ABİ DEĞİL!!! O deccal.) Cumhuriyetin Batı Kıyısı Çöplüğünde, yetim bir kız çocuğu olarak dünyaya gözlerini açan Eren Siren; annesinin şehrin kralıyla evlenmesiyle birlikte Kızıl Saray'a taşınır ve Tek Adam'ın üvey kızı olarak statü(!) atlar. Evine taşındığı adamın, dokuz yaşında olmasına rağmen dışarıda gördüğü tüm kötülükler ve kalleşliklerin sebebi olduğunu anlayan (artık) Eren İpek Şahin'in üvey babasıyla tek sorunu şehrini katletmesi de değildir ayrıca: Tek Adam'ın varisi, Karan Sezer Şahin doğduğundan beri işkence görmektedir. Karan farklıydı. Eren'e sarılan ilk kişi ve en sevdiği. Aynı maddeden yapılmıştı ruhları, hakeza savaşçı ruhları! Küçükken yoldaş oldular ve birlikte 'Suç Günlükleri' yazmaya başladılar, bir gün Tek Adam'ı içeriden yok edip Batı Kıyısı Çöplüğünü kurtaracaklardı. 312 günlük. Karan 20, Eren 17. 0 günlük. Karan delirdi, yargı da devlette haindi. Toplum cahildi ve soytarılar popülerdi. Karan zayıftı. Karan beyaz olup kirleneceğine kara olup kirletmek istedi; böylesi daha temizdi. Eren güçlüydü. Yazmaya devam etti. Üvey abisinin onu saraya hapsettiği 3 yıl boyunca yazmaya devam etti. Moira'nın kader ipleri bir yerde sarmal haline gelir, karışır ve kimi seçimler insanın ta kendisine kaçınılmaz olarak sunulur. Gizli ve uluslararası Anastasia Federasyonuna bağlı General; dört yıl önce kızı izlerken öldürmek yerine sırtında taşımıştı. Kutlamanın ortasında, Karan'a kız kardeşinin nerede olduğunu sorar. Eren dört yıl sonunda 16'dan 20'ye varmıştır ve General'e göre hep istediğini yanına alma zamanı gelmiştir. 21. Asrın Arıkan'ı, General'in peşinden gidecek mi yoksa devrimin lideri olarak Batı Kıyısı Çöplüğünde hakimiyet savaşlarına katılacak mıdır? ❝Ben sana kıyamıyor

Alt dudağımı dişlerken bana uzandı ve omuzlarımdan sert bir şekilde tutup yatağa atarken çığlığı bastım ama üzerime abanması ve bana iltifatlar yağdırırken her an öpmesi... "Çok güzelsin." "Siktir...seni hiç durmadan sabaha kadar sikeceğim..." -*- Hafif çıkmış sakallı çenesi ile şortumun belini daha da aşağıya çekiştirdiğinde oramın üzerine öpücük kondurması ile ''Ahh...'' diyerek inlemem ile utanırken ''dur!'' demiştim sonunda... Hem ileri gitmesini istiyor gibiydim. Tanrım, oramı açmasını ve daha da aşağıya inip öpmesini ister gibiydim! Ne oluyordu? Neden böyle bir hisse kapılmıştım? -*- Tek doğru için onca yanlışı görmezden geldiğimiz bu dünya da hayalkırıklıklarıyla dolu geçmişimiz bir ip gibi gelecek günlerin boynuna dolanıyor. Her ne kadar kurtulmaya çalışıp daha beter şeyler yapsak da ruhumuzun aydınlanmasına fırsat vermiyoruz bir türlü. Gelecek günlerim boynuna dolanan bu ip bizi sıkıca sararak doğru limanı bulmamıza izin vermiyor. Attığımız her adımda gerçekler bir tokat gibi yüzümüze çarpıyor ve bir toz tanesi kadar olan özgüven denen şeyi altüst ediyor. °~°~°~°°~°~° BİR KADIN GELDİ, CENNETİN ARZUSUNDA CEHENNEMİ YAŞATTI... -•- 🖋31.07.2019 🕟19.09