| tamamlandı. | Mevsim Ve Poyraz. 0545 *** ** **: Mevsim! 0545 *** ** **: kızım niye beni sürekli engelliyorsun? 0545 *** ** **: lan cebimde para kalmadı hat ala ala. 0545 *** ** **: vicdansız kız. 0545 *** ** **: para düşmanı. 0545 *** ** **: bir insan sürekli sevgilisini engeller mi? sarışın: sen benim sevgilim değilsin. 0545 *** ** **: ayıp oluyor ama ayrıldık diye hemen sevgililikten atıldım mı? sarışın: evet? 0545 *** ** **: ayıp ettin ama ben seni yine de seviyorum. sarışın: poyraz siktir git beni sevme yazma da hiçbir şey yapma ya. sarışın: rahat bırak beni. 0545 *** ** **: onu yapamam. 0545 *** ** ** adlı numarayı 'üretim hatası' olarak değiştirdiniz.

❝Bir kez değil, birçok kez çıktın karşıma, her seferinde de tutuldum sana, Liza.❞

Konu Su olduğu sürece herkesin benden korkması gerekiyordu. Araba yarışçısı Karan Karaca ve sevgilisi ressam Su Vardın el ele görüntülendi. Çift röportaj vermeden arkadaşlarının barından direkt olarak ayrıldılar. sahte sevgilim: haberlere çıkmışız. su: evet. su: istediğin bu değil miydi? sahte sevgilim: evet.

Dua: Senden hoşlandığımı en başından beri biliyordun. Dua: En çok üzen de buydu zaten. . . . 4 Ocak Cuma 2025 01:01

Hayatın ne kadar üstüne gidersen, o kadar altında kalırsın. Varis Serisi birinci kitap.

Karanlığa teslim olmuş bir dünyada, adları kanlı harflerle yazılmış katiller. Bir yanda işinin ehli olan bir adam, diğer yanda kimsenin izini bile süremediği gizemli bir kadın Adı, geçmişi, kimliği ve benliği karanlıkta kalan L ve onu öldürmesi için görevlendirilen Gece. Bu kez yalnızca kurbanını infaz etmek için değil, kendisiyle olan iç savaşının cevabını bulmak için çıktığı bu yolda daha önce kalmadığı durumlarla karşı karşıya kalıyor. Gördüğünüz her yüz bir sır, duyduğunuz her ses bir yalandır. Gece için tek gerçekse ölümün kaçınılmaz olduğudur ve bu kez eski dostu ölümle uzun bir göreve çıkmaya hazır... Karanlık sırların, ölümcül hesaplaşmaların ve psikolojik gerilimin eksik olmadığı bu kitapta, sizi ölümün önüne geçen engellerle baş başa bırakacak. Arkanıza yaslanın ve unutmayın: Ölüm sadece bir nefes kadar uzağınızda. © Bütün hakları saklıdır.

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

Üzerindeki sırılsıklam kıyafetlerinden akan damlalar parkeyi ıslatırken, "Pes et artık, Belde!" dedi sinirle burun kemerini sıkarak. Forması üzerine yapışmıştı, sıkıca kenetlediği çenesinden üşüdüğünü gayet iyi anlayabiliyordum ama her zamanki gibi inat ederek, bunu belli etmemek için elinden geleni yapıyordu. Elindeki, giymek için aldığı ama bana laf yetiştirmekten giymeyi unuttuğu kot ceketi ıslak olmayan tek şeydi ve biraz daha burada böyle dikilmeye devam ederse hem onu da ıslatıp, hem de hasta olacaktı. Kollarımı göğsümde birleştirip "Pes etmek mi?" dedim alayla. "Ben bu oyun için tavuk kemiğine dokundum be!" Gözlerini devirdi. "Evet, iki yıl önce." Omuzlarımı silktim. "Yine de dokundum o iğrenç şeye," dedim geri adım atmadan. "Hem çok istiyorsan sen pes et." "Asla," dediğinde, başımı sallayıp "Ben de öyle düşünmüştüm," diye mırıldandım. Önümdeki titreyen bedenine bakarken daha fazla dayanamadım. Nefesimi dışarı bırakıp yenilmişlikle yanına yaklaşmaya başladığımda, kaşlarını çatmış, adımlarımı takip ederek ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Tam önünde durduğumda başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım ve kısık bir sesle "Aklımda," diye mırıldanarak ısrarla üzerine giymediği ceketini aşağıdaki parmaklarının arasından çekip aldım. İki yanındaki kollarından birini kavradığımda, soğuktan buz kesen bedeninin kasıldığını anbean hissetmiştim. Umursamadan, "Giy şunu," diye mırıldandım ve sağ kolunu kaldırarak ceketin aynı taraftaki kolundan geçirmeye çalıştım. Ne yapmak üzere olduğumu anladığında, tam dibimdeki bedeninin titrediğini tüm hücrelerimle hissettim. Soğuktan olmadığına yemin edebilirdim. | Kısa hikaye

kanayan kalpler; acı vermez, öldürür. 0562****: kopyam işe yaradı mı kardelen: sen kimsin 0562****: bu vefasızlığın kaçıncı seviyesi? 0562****: hani matamatik dersinden kalma diye yardım ettim bu sabah?

❝Gecenin bir vakti açtığın yaralar, Kalbinle bakarsan ruhunu da karalar.❞ ୨୧ Siz: Sen kimsin? Carpemortem: Belki ilerde öğrenirsin ama sadece şunu bilmeni istiyorum Carpemortem: Saçlarının kokusunu özledim, Ay Carpemortem: Keşke böyle olmasaydı. [050124]