"අන්ධකාර ආත්මයක වියරු විලෝපය" Let's love a demonic soul❤️ Happy ending

හරියටම රෑ 12ටම කියවන්න.. Start - 2024/09/06 End - ...

" ඊළඟ ඉපදෙන උපදෙන හැම ආත්මයක් ආත්මයක් පාසා මම උබට මේ අවජාතක පපුව පිරෙන්න ආදරේ කරාවි වස්තුව.. ඒත් ඊලඟ හැම ආත්මෙදිම මම උබව දැක්කොත් නොදැක්කා වගේ යන්නම්.. එතකොට ආපහු උබ මෙහෙම වද විදින එකක් නෑ.. විදව විදව ජීව්ත් වෙන එකක් නෑ.. " " ඒත් මං දැං එයාට ආදරෙයිනෙ " Start - 2023/10/07 End - ...

එය අසුර හදක දළුලා වැඩුන ආදරයක් ❤️

ඉටි සුවඳ විහිදුනු කබානාව ඇතුළේ ගතවන රෝමාන්තික මොහොත කුමාරිහාමිට වගේම නිළමෙටත් නැවුම් වෙද්දි තමා දෝතෙහි පූදින්නට පේ වුන කාල රෝස කුසුම දිහා ගිනිගත් දෑසින් ඔහු බලාසිටියේ යළිත් ඒ හිත හිස් නොවේදැයි යන සැකයෙනි. "උඹ මගේ ළඟට ගන්න දවස වැඩි ඈතක නෑ..... උඹට මගේ දෝතේ පූදින්ට බැරි නම්, පරවෙන්න ලෑස්තිවෙයං......" දසත විහිදුන අඳුරෙහි ගිලීගත් ඒ ගුගුරන හඬේ ගැඹුර කුමාරිහාමිගෙ සවනත නොවැකෙන තරමටම ඈ හිටියේ නිළමගෙ සියුම් හාදුවලින් මත්වෙලා වෙද්දි ඇගේ නාස් පුඩු දිගේ රුධිර බිඳු කීපයක් ගලා ආවේ ගිනිගත් දෑස් ඇත්තාගේ මුවඟ වියරු සිනහවක සේයා මවමිනි. "සුදූ..... ඔයාගේ නහයෙන්...." කුළුඳුල් හාදුව අවසානයේ නලල්තල මත සැනසුනු ඒ දෙහිස්, එකට පැටලුණු ඒ දෑස් හමුවේ වුව නුයාරාට නොදැනුනත් ඒ රුධිර බිඳු ෂෙවෙන්ගේ ඇහැගැටුනා.... "ආ.... රෑ එළියේ හිටි නිසා පීනසට වෙන්නැති....."

පරම්පරාගත ශාපයකින් තම පවුල බේරගන්න උත්සහ කරන යොවුන් තරුණයෙක් වටා කැරකෙන ආදරනීය කතාවක්. මෙහි නම් ගම් ස්ථාන සියල්ල මනඃකල්පිත වන අතර යම් ඇදහිලි විශ්වාස ප්‍රවර්ධනය කිරීමට හෝ එවාට පහර ගැසීමේ අපේක්ෂාවකින් තොරව ගොතන ලද හුදු ප්‍රබන්ධයක් බව සලකන්න .

මේක Supernatural category එකට යන කොටස් කිහිපයක BL කෙටි කතාවක්. මේ කතාවෙ එන නම් ගම් ස්ථාන සිදුවීම් සියල්ලම මනඃකල්පිත වන අතර කතාවෙ ඇතුලත් මන්තර පාඨ සත්‍ය මන්ත්‍ර පාඨ වන බැවින් ශබ්ද නගා කියවීමෙන් වලකින ලෙස ඉල්ලා සිටින්නෙමි මන්දයත් යම්කිසි අතුරුඵලයක් පැමිණිමට ඉඩ ඇතැයි මා තුල පවතින විස්වාසයයි. එහෙනම් අපි විශ්වාසත් අවිශ්වාසයත් අතර දෝලනය වන අපූර්ව සිද්දි දාමයක කොටස් කරුවො වෙමු.

ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී...

සොහොන් කොතක අරලිය මල් හිට වු... සදා නොමියෙන... අවසන් පෙම... 18 + / 13+ Mature Start - 2024 - 01 - 16 End - 2024 - 02 - 18

යක්ඛ කැවුතුවක ලියලූ ප්‍රේමයක පිපාසාව..