Karşı balkonda oturan Özer Abimden gelen şarkıyla kafamı kaldırıp o güzel yüzüne baktım. Hafif dudağını kıvırarak gülümsüyordu. İkimizde saatlerdir çıt çıkarmadan oturuyorduk ve bu sessizligi onun açtığı şarkı bozmuştu. Cem Kısmet - Haram Geceler Yâr yine bana haram geceler, Senin için ağlıyorum. Şarkı nakaratında iki dudağının arasından sadece duyulabilecek şekilde eşlik etmişti. Şarkı bittiğinde telefonumu elime alıp listemden bi şarkı açtım Özer abinin açtığı şarkıya karşılık; Boşunadır sözün bana, Benden yar mı olur sana? Merhem olamam yarana, Var git yoluna. Nakarat kısmına eşlik ettiğimde Özer Abi derin bir iç çekerek gözlerini sımsıkı kapadı ve kafasını sandalyeye dayayıp gece boyunca tavanı izledi. +18 Yetişkin İçerik bulunmaktadır. Laf edecek olanlar; ciddi yazılmış bir hikaye degildir, mantık arayacak olan girmesin, bosuna zaman kaybı yapmasınlar kendilerine.💋

Bir ilk görüşte aşk hikayesidir. 💙 14.03.2023

İnsan aşkı bulduğunu nasıl anlar? Aşk neye benzer? Genel geçer bir tanımı var mıdır? Yoksa mitolojik bir masaldan mı ibarettir? En önemlisi gerekli midir? Altı yıldır Japonya'da yaşayan Miray'ın üniversite, tezler ve araştırmalar üzerine kurulu akademik dünyasında aşka ihtiyacı yoktu. Aşk onun için on altı yaşındaki bir hayranlıktı sadece. Mitolojide kalmış masallardan ibaretti. Peki ya bir gün Zeus'la karşılaşırsa o zaman ne yapardı? Mantıklı dünyasında Zeus'la baş edebilir miydi? Yakışıklı, başarılı, genç kızların sevgilisi turist rehberi Alper'in kalbini yıllardır kimse çalamamıştı. Hayatının aşkı yoktu ama sevgilisi çoktu. Hâlbuki aşk, patpat kullanarak önünden geçiyordu. Böyle bir peri kızının patpatla ne işi olurdu? Gözlerinin içi gülen bu peri kızı, ördüğü duvarları yıkıp Alper'i büyüleyebilecek miydi? Düşler diyarı Kapadokya'da yolları kesişen bu iki ruh, enso çemberinin öğrettiği bir yolculuğa çıkar: tamamlanmadan önce dönüşmeye, kaybolmadan önce kendini bulmaya... İlk yayın tarihi: 02.02.2019 Son yayın tarihi: 12.12.2019

Çocuklar bile biliyor... Ali Ayşe'yi seviyor!

Aşkın kaç hali vardı? Çocuk hali vardı mesela. Saçını çekerek anlaştığın, oyuncaklarını paylaştığın ve yanı başında büyüdüğünde o sevginin de senle büyüdüğünü fark etmediğin halidir bu. Çocukken kalbine düşen tohum senin gözyaşlarınla sulanmış, kahkahalarınla güneş almış olabilir ve sen farkına bile varmadan düşmüşsündür onun güzelliğine. İkinci şans hali vardır birde. Aşk ikinci kez gelip de kapını tıklattığında tereddütle açar insan. O kapıda artık yeni kilitler vardır, zincir takılıdır ve içeri tekrar girmek artık hayalden başka bir şey değildir. Yalnızlığını zırh gibi kuşanan birinin kapısını çaldığında korkup kaçmak kolaydır, kalmaksa yürek ister, tabi kalbinizi çoktan içeride bırakmadıysanız. Üçüncü olarak da geçmişin gölgesinde kalmış hali vardır. Kalbinizi sakladığınız sandıklar ve başına diktiğiniz Amazonlar her zaman doğru kişiye çevirmeyebilirler mızraklarını. Acıdan gelen tecrübeler önyargıya dönüştüğünde hata yapabilir insan, geçmiş acımasız bir öğretmen olduğu gibi insanda travma yaratmaya da meyillidir. Travmalardan kaçmak bir şehirden kaçmaya benzemez, insan bir şehirde kaybolur da sora sora yolunu bulur. Kendi geçmişinde kaybolunca kime sorar insan? Yolunu kaybettiğinde elinden tutacak kimse kalmadığında yanlış yapmak kaçınılmazsa kimi suçlar insan? Eski bir aşk yeni bir aşkın üstüne kara çaldığında gözyaşlarıyla temizlenir mi ? Aşkın birden çok hali vardır elbet ancak bu gençlik hikayesinde ben size elimden geldiğinde bu üç halini anlatacağım. Benimle bu yola çıkmak ister misiniz? Yol virajlı ama manzara güzel.

İnsanlar ikiye ayrılır. Tatlı tesadüflerin mükemmel aşkı önünüze sunabileceğine inanan romantikler ve gerçekte ruh eşi diye bir şey olmadığına inanan mantıkçılar... Cansel dışarıdan bakıldığında evcilleştirilmesi mümkün olmayan vahşi bir kedi olabilir. Özgür bir ruh , uçarı bir hayat onu anlatan kelimeler olsada o dışarıdan göründüğünün aksine 7 milyar insandan birinin onun için yaratılmış olduğuna inanıyor. Kaderindek kişiyi ararken kullandığı yöntemler insanların onu parmakla göstermesine neden olsada o yoluna devam ediyor. Peki günlerinin büyük bir çoğunluğunu çocukluk arkadaşı ile didişmekle geçiren Cansel aradığı o mükemmel aşk gelip hayatına girerse farkedebilir mi? Belki de ruh eşin çoktan gözünün önündedir diyenler Cansel'e bunu kabul ettirebilir mi?

"Keşke." dedim yine ve yeniden. "Keşke seninle hiç tanışmasaydık." dedim göğsüne bir kez vurarak geriye doğru sendelemesine sebep olurken. "Keşke sana bunca yılımı vermeseydim" ve bir kez daha vurdum göğsüne. Yine geriye doğru düştü adımları. İstese hakim olur kendisine. Ama karışmadı o an. Ben ona ne kadar vurursam vurayım, sadece gözyaşları ile izledi beni. "Keşke bana ihanet etmeseydin!" dedim yine vururken göğüsüne ve dolan gözlerimi artık tutamazken. Gözyaşlarım sanki artık gözlerimde ki hükmüne devam edemeyecekmişçesine aktı gözlerimden. Biz böyle bir son haketmemiştik. Bizim sonumuz böyle olamazdı. "Keşke, keşke, keşke, keşke...." dedim defalarca göğsüne yumruk atarken. Her "Keşke" diyişimde yumruklarım göğüslerini hedef aldı. Sanki vurunca, kırınca, dökünce geçicekmiş gibi bunca acı. En son elleri yer aldı bileklerimde tutmaya çalıştı ama yumruklarım izin vermedi buna. Gözyaşları eşliğinde baş parmağı damarlarımın üzerine gelirken, parmakları sardı bileğimi narince... "Özür dilerim..." dedi. Sadece özür dilerim. "Yemin ederim çok pişmanım. Yemin ederim...". Pişmanım diyince geçer miydi bunca acı? Hiç sanmıyorum. Ben affetsem gözyaşlarım affetmez,izin vermez. Karanlığın arasından diktim kızarık gözlerimi kahvelerine. Karanlığa rağmen göz göze geldik belki de 5 yıldan sonra. Onun gözlerinde pişmanlık varken, benim gözlerimde nefret vardı. "Allah senin belanı versin" dedim sinirle ve bir o kadar sakin bir şekilde. "Versin..." "Allah benim belamı versin..." dedi. En son çektim bileklerimi parmaklarının arasından. Geriye doğru iki adım attım. "Ne yapıyorum ben ya" dedim kendi kendime akan gözyaşlarımı da silerken. İşaret parmağımı doğrulttum ona ve kızaran, sinirli bakan gözlerim ile konuşmaya başladım....

Aylin Öz ünlü moda firması Peralto'da yönetici asistanı olarak çalışmaktadır. Niyazi Varol ilerleyen yaşına rağmen hala işinin başındadır. Biricik kızı şirkette başa geçmeyi reddedince şirketi devretmeyi düşünmeye başlamıştır. Peki Aylin bu durumda ne yapacak? Şirketteki değişiklikler onu nasıl etkileyecek? Peki yıllardır boş olan kalbi aşkı mı bulacak? Keyifli okumalar... Sevgiyle kalın... Diğer hikayelerden bağımsızdır...

O buradaydı. Yaşayacağım şehirde, caddenin ortasında şok olmuş bir halde birbirimize bakıp kalmıştık. Bunca zaman uğraşıp toparladım sandığım beni, bir bakışıyla yerle yeksan etmiş olması kalbime bir kere daha lanetler yağdırmama sebep oldu. Olmuyordu işte ne kadar bitti desem de olmuyordu şu an daha iyi anlamıştım. .................................... '' Tebrik ederim, atanmışsın. '' konuşmadan sadece kafamı sallayarak geçiştirmeye çalıştım. Yanından geçerek yürümeye çalışmamla oda önüme geçip durdurmuştu beni. Tam dibimde durmasıyla bakışlarımı kaldırdım ve çok fazla yakın durduğumuzdan bir adım geri çekildim. Yaptığımla iç çekerek dudaklarını yaladı. ''Buralar Bursa ya da Konya gibi değildir. Evleri, yaşam tarzları, havası, suyu bile farklıdır buranın. Bunları bilerek geldin inşallah buraya. '' demesiyle hafif alaylı bir tebessüm oluştu dudaklarımda ve tek kaşımı kaldırdım. '' Oralarda ki yaşamın ya da insanların pek hayrını göremedim. Yenilik iyidir insanoğlu her şeye, her yere alışır. Belki buralar çok daha hayırlı gelir bana he, ne dersin? '' deyip tam gözlerinin içine gözümü kırpmadan baktım. Hafif bir tebessümle derin bir nefes çekti içine '' Hiç değişmemişsin. Hala hayran olunası bir inada, kararlılığa ve bakışlara sahipsin.'' dedi. "Emin misin ?" diye sorup kalbimi gösteresim vardı ona... Yanılıyordu hâlbuki ben çok değişmiştim. Kalbim çok değişmişti. Hele ona taşlaşmıştı tamamen. ...................................... Tıpkı yıllar önce onu son görüşüm gibi yine paramparça bir halde yerlerdeydim. Gözümden akan yaşa engel olamazken yine düştüğüm yerden nasıl kalkacağımın yollarını aramaya başlamış bir yandan da iki sene önceki o güne gitmiştim her şeyin yerle bir olmasına neden olacak o güne.

🖤❤ Mahalleler arası aşk. ....... Size diyorum beni dinleyin artık. " Canın sesiyle kendime geldim. Osmanın etkisi altından çıkmanın verdiği rahatlıkla derin bir nefes aldım. Kalbimin göğüs kafesimden çıkmak istemesi canımı acıtıyordu. Aşk böyle birşey miydi? Sadece adını ve ne iş yaptığını bildiğin adama koşulsuz şartsız güvenip heyecanlanman mıydı? "Diyorum ki bence abimin Gülü kendisine aşık etmesi için ona yardım etmelisin. " bu saçma fikirde nerden çıkmıştı. ......... Osmana baktım. Sanki bulunduğu ortamda durmak istemiyormuş gibi bir hali vardı. Belkide kuzenimle tek konuşmayı istiyordu. Aniden bakışları bana dönünce far tutulmuş tavşan gibi donup kaldım. Gözlerini çevirmek yerine oturduğu yerden ayaklanıp bana doğru gelmeye başladı. Neyseki ayaklarım yerde değil yoksa titrediğim çok belli olurdu. Yanımdaki salıncağa oturmak yerine hemen önümde durup salıncağın iki yanına ellerini yerleştirip bana doğru eğildi. Melül gözlerle baktım gözlerine. Şuanda benim yanımda değil kuzenimin yanında olması gerekiyordu. "Sallamamda bir sakınca var mı?" Gülümsemekten kendimi alamadım. Yanıma gelme sebebi beni sallamak mıydı? "Yok. " sesimdeki muzip tınıyı saklama gereği görmedim. Osman beni kendine doğru çekip havalandırıp saldı. Ciddi ciddi beni sallıyordu. Geriye gidip tekrardan Osmana doğru giderken gözüme bankta bizi izleyen Can takıldı. Abisine bakıp sırıtıyordu. Bakışları abisinden bana dönerken sırıtması dahada büyüdü. #Gençkızedebiyatı içinde 1 #Genelkurgu içinde 2 #romantizm içinde 1 #Gençkurgu içinde 77 #Romantik içinde 41