Küçük kız, elindeki papatyaya konan kelebeğe kocaman olmuş gözlerle baktı. "Anne bak keyebek" İçten bir şekilde gülümsedi genç kadın. Parkın az ilerisindeki banklardan birine oturmuştu. kelebeğin konduğu yerden uçmasıyla kaşları çatıldı küçük kızın "Keyebek! Buyaya gey hemen" diye bağırıp kelebeği kovalamaya başladı "Yağmur! Çok uzaklaşma" diye seslendi kadın kızının arkasından. Yağmur yaşıtlarına göre fazla enerjikti. Karı koca "Hep böyle kalırsa Allah yardımcımız olsun" diye geçiriyorlardı içlerinden Kadının yüzündeki tebessümü bölen şey ise karnında hissettiği ani sancıydı. Buna anlam veremedi. Doğuma daha 3 ay vardı ve bu sancı hiç normal değildi Sancı her saniye katlanarak arttı. Kadın yerinde iki büklüm olurken dudaklarından dökülen inlemeye engel olamadı "Ahh!" Çevredeki üç beş insan kadının etrafında toplanırken onun bakışları kızını aradı. Neredeydi bu kız?! "kanaması var!" diye bağırdı çevredeki kadınlardan biri Doğum için daha çok erkendi Acı katlanılmaz bir hâl alırken bilincinin yavaş yavaş kapandığını, gözlerinin karardığını hissetti...

Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz... Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.

Üvey ailesiyle anlaşmayan Lamia, en yakın arkadaşı Merih'in ailesiyle anlaşıyordu. Tüm hayatı boyunca lösemi hastalığıyla mücadele ederken yanında sadece arkadaşı ve ailesi vardı. Komik ve eğlenceli bir kızdı. Ancak bir gün ailesinin başa birileri olduğunu öğrenir. Karahanlı ailesi... | Küfür vardır! Eğlence üzerine yazılan bir kitaptır! Gençlik lise ve karışan aile konulu!|

Doğumda bir hemşire tarafından zorla değiştirilen iki bebekten biri İz'di. 15 yaşına kadar başka bir aile ile yaşamıştı. Babası tarafından hor görülüp sürekli aşağılanan İz artık bu işkencelerin bitmesini istiyordu. Babası onu hizmetçi gibi kullanıp millete öyle tanıtıyordu. Altay beye gelen bilinmez arama sonucu DNA testi için iki aile hasteneye çağırılır ve gerçekler açığa çıkar.

TAMAMLANDI✔ "Selam! Artık kaç gün kaldığını saymayı bıraktım... Ama biliyorum az kaldı. Gidiyorum. Gitmek zorundayım. Ölüyorum... Her gün geçtikçe ölümün fısıltısını daha net duyuyorum... Duymak zorundayım. Bugün yine unuttum. Evimin yolunu unuttum... Saatlerce yürüdüm. Ama neyse ki çantamda bir kağıda adresi yazdığımı sonradan hatırladım. Yoldan geçen herhangi birine sordum evimin adresini. Şimdi ise yine buradayım... Öylece gitmek istemiyorum. Bir şeyler bırakmak istiyorum bu dünyaya. Ben Deniz... Deniz Vural. Ve bunları izleyen kişi , her kim olursan ol unutma beni olur mu? Ben ölmek istemiyorum. Beni hatırlayacak birileri kalmadığı zaman ölmüş olacağım... Ve lütfen , lütfen ölmeme izin verme!" • Aile-abi kurgusu yazmaya doyamadığım için aklındaki diğer kurguları bir kenara çekip buraya geldim! • MoonLoverrss •

Aynada ki yansımama bakarak beni neden, Nasıl bu hale getirdiklerini düşünüyordum yine. Kapım yumruklanırken sadece bir kilit uzağımdaki insandan kendimi korumaya çalışıyordum. Her kapıyı yumruklayışında karnıma kramplar giriyor, kalbim ve yüzüm kasılıyordu. Kimse bana dokunmazken işkence çekiyordum adeta. Bana yaşattıklarıyla psikolojimi bozan, ruhumu morarttığı yerlerden söküp alan adamdan kendimi korurken bunu tek başıma yapmaktan yorulmuştum. Artık gücüm kalmamıştı. Ama o bundan daha çok zevk alır gibi bakan korkunç mavi gözlerini asla üstümden ayırmıyordu. Her zaman, her yerde üzerimde tutuyordu. Şimdi ise ölü gibi aynadan halime bakıp kendime acıyordum. Beni bu kadar korkak, bu kadar ruhsuz hale getiripte benim hiçbir şey yapamamamdan dolayı kendimden tiksiniyordum.

"Evet karıştırılma mövzusu doğru çıktı.Özür dileriz" Bu keltoş ne diyor lann. Bak bana geldilerr. Bu kadar basitmi gerçekten."Ulan keltoş buraya gel kalan saçlarınıda koparıcam"

Akif Kaplan başarılı bir iş adamı ve tanınan bir aşiret ağasının oğluydu. Düşmanları , yeni doğacak üçüzlerden kız olanı başka bir kız çocuğuyla değiştirdiler. Akif Kaplan onu kızı olmadığını bilmeden büyüttü. Ne yazık ki onlara sorunlardan başka bir şey getirmedi. Ailesinin dağılmasına sebeb oldu. Mira Kara , bir ayyaşın ve ondan tiksinen bir kadının kızı olarak yaşıyordu. Onu koruyan , seven kimse yoktu . Bir kişi dışında , Alaz Kara. Babasının ve annesinin aksine , abisi onu elinden geldiğince korumaya çalışıyordu. Tabi elinden geldiğince . Babasına fazla karşılık veremiyordu. Sadece Mira'yı ağır yaralanmaktan ve ölmekten koruyabiliyordu. Çünkü Mira kadar olmasada kendiside aynı şekilde muamele görüyordu. 18 yaşına girdiğindeyse evi terk etmişti. Mira ise her gün dövülerek yaşıyordu. Taki hastanede karıştırıldıkları ortaya çıkmasıya kadar...♡...

On yıl önce, DemirKaya ailesinin en küçük çocuğu Defne, sadece beş yaşındayken kaçırıldı. Arkasında, onu canından çok seven altı abisi kaldı. Aramalar, gözyaşları ve umutsuzlukla geçen yılların ardından, Defne bir gece yarısı kan ter içinde ormandan kaçarken bulundu. Ama bu, sadece bir başlangıçtı. Şimdi 15 yaşında, lise birinci sınıf öğrencisi. Hayata yeniden tutunmaya çalışıyor, yarım kalan çocukluğunu ve hiç tanımadığı ergenliğini telafi etmeye uğraşıyor. İçindeki korkularla savaşırken, bir yandan da altı abisinin koruması altında "normal bir genç" olmayı öğrenmeye çalışıyor.Fakat geçmiş, peşini bırakmaya hiç niyetli değil. Onu kaçıran kişi hâlâ dışarıda. Saklanan sırlar, yarım kalmış anılar ve kan bağıyla bağlı olduğu ama yabancı gibi hissettiği kardeşler... Defne'nin kayıp yılları bir sır perdesi arkasında gizlenirken, Demir ailesi için tek gerçek var: Onlar altı kalkan, o ise kayıp yedinci parçaları.

Ben Afet Lâl'dim. Kendi doğal afeti olan o kızdım. Yıllarca acı çeken o kızdım. Bazenkeri dili lâl olan kızdım. 💘 "Bugün beni hastaneden aradılar... Afet doğumda karışmış olabilir yarın DNA testi yapmaya gidiyoruz" dediğinde benim için zaman durdu. "Ne? Nasıl... Doğumda mı karışmışım? " ©Tüm haklar saklıdır