Kalpsiz olur mücadeleci ruha sahip Halep isimli kızlar...

CANHIRAŞ •DİLDAR• DEVAMI...❤️‍🔥 " Unutmak mı daha zor, yoksa hatırlamak mı?"

Bir akşam, köyde dedikodular yayıldı:"Azad Ağa'nın kızı büyümüş, güzelliği dillere destanmış."Bu sözler Şahmaran konağına kadar gitti.Ve kader, o gün yeniden yazılmaya başladı.Azad, kızını korumak için her zamankinden sertleşti.Ama Avjin'in kalbinde artık bir kıvılcım vardı.Annesi Zelal gibi sevmeyi bilmeyen bir dünyada, sevmeyi öğrenecekti belki de.Oysa kimse bilmiyordu...Sevda, bu topraklarda kadınlar için ya dua olurdu, ya da kefen.O gece rüyasında annesini gördü Avjin.Zelal beyazlar içinde, uzaktan ona bakıyordu."Avjin..." dedi ince bir sesle, "sevda bazen ateştir kızım. Isıtmaz... yakar."Sabah olduğunda Avjin'in gözleri yaşlıydı.Ama içinde ilk kez, annesinin kanından gelen o inatçı sevda kıpırdanıyordu.

Kucağındaki kirki çıkmamış çocuğu beşiğine yatırdı . Kocası açık, açık eski sevdiğini kuma olarak üzerine getireceğini ima ediyordu.. Birde utanmadan helallik istiyor.. Hakkını" hellal et Cemil'e ben onu yarın alıp getireceğim.. Hangi kadın hellalik verir bu acıya dayanabilirdi.

"Bir kadın susarsa, dünya ağlamalı, Ama dünya sağırdı, duymadı feryadı..." Pamir Gülşah Tütüncü (Sahraf), yaşadığı ağır hayat yüzünden sesiyle bir veda gerçekleştirerek, kendini sessizliğe mahkûm etmişti. Bedeninde ve ruhunda var olan yara izleri yıllar sonra bir hastahane odasında başlayan yeniliklerle değişecekti. Annesinin ölümü ve babasının gözünde bedeni büyüse bile ruhu büyümeyen kız, ağabeyi tarafından baba sevgisini içindeki küçük kız çocuğu ile tanıştırmayı başarmıştı. Bir kokunun can bulduğu bu evrende, bir hayatın ölümü derin izler bırakarak, ruhlara işleyecekti. Annesinin ölümü onu zaten öldürüyordu...

(KİTAP OLUYOR!) "Bazı savaşlar kurban seçmez, yeni hükümdarını yaratır." Bratva'nın lideri; üç tanrıdan birincisi, ejderhalara, Caput Serpentis'in lideri; üç tanrıdan ikincisi, yılanlara, Renascita Ignifera'nın lideri; üç tanrıdan üçüncüsü, ankalara öncülük ederdi. Bu üç örgüt, Reprisal adındaki büyük bir savaş düzenine bağlıdır. Bratva'da bir "Vor" olan Roman Raskalov, Tanrı'nın tahtını korumakla görevlendirilmiş bir Seraf'tır. Ama yıllar önce, kaderlerin yazılı olduğu Requiem Kitabı'ndan Tanrı'ya ve yardımcılarına ait sayfa kaybolur. Ne Roman'ın koruduğu Tanrı biliniyordur, ne de tahtın hangi soyla devam edeceği. Roman, Pakhan'ın taht için seçtiği en güçlü adaylardan biridir. Bir gün işi için geldiği Türkiye'de, babasının adamları tarafından bıçaklanır. Kanlar içinde yığıldığı sokak, yıllardır babasının çalışma odasında asılı duran tablodaki evin bulunduğu sokaktır: Sıfırıncı numaralı ev. Sıfırıncı numaralı evde yaşayan Mirel, birden fazla işte çalışarak kız kardeşinin tedavi masraflarını karşılamaya çalışan, yirmi iki yaşında genç bir kadındır. Gece geç saatte çıktığı işinden dönerken yolların her zamankinden daha ıssız olduğunu fark eder ve o sessizlikte, bahçesinde kanlar içinde yatan bir adamla karşılaşır. Kural bir: Bratva'da tesadüf diye bir şey yoktur. *** "Sana bir teklifim var," Yavaşça öne doğru eğildi. Artık tüm yüzü ışığın altındaydı. Sanırım onu ilk kez bu denli net görüyordum. Bir anlığına onun gibi tehlikeli işlere el süren bir adamın, bu denli güzel olmasına hayret ettim. "Benimle evlenmeni istiyorum." *** (Kurgu; yetişkin içerik barındırır. Bunu bilerek başlamanızı öneririm.) REPRİSAL SERİSİ - Ø 01.08.2024

"Ben mi istedim ha benmi? Kocamın karınla kaçmasını, seninle evlendirilmek, abi dediğim adamın koynuna girmek benmi istedim." Çenemdeki eli gevşemişti ama üstündeki öfke dediklerimle daha çok artmış gibiydi. "KES SESİNİ" "sen kabul ettin altıma yatmayı. Şimdi çırpınman boşa o gün defolup gitseydin bunlar asla yaşanmayacaktı." "Beni fazla sinirlendirme uslu bir kadın ol ve vaziflerini yap.." Ondan ne kadar korktuğumu biliyodu bunu kullanmaktanda hiç çekinmeden beni hırsla itmesiyle yere düşmüştüm nefesini boynumda hissedene kadar yaklaşmıştı bana "ne yaparsan yap çocuklarımı sen doğurucaksın..."....

"Demez mi anası, topallığına bakmadan benim kızıma göz koymuş diye? Der. Bu konuyu bir daha açma anne." ****** "Seni yaktım, kül ettim ruhumda; ama yine bana senin kokun geldi. Meğer ben seni küle çevirirken, ruhum iradesizce kokunu saklamış," dedi gözlerime bakarken. Sözleri dudaklarından her saçıldığında, benim cehennemden farksız kuyularım harlanarak coşkunca alevlendi ve onun sözlerinin ucunu yaktı, tutuşturdu. Yakmalı ya da yanmaya hazır olmalıydım. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

ㅤㅤ Yaşadığı herşeye rağmen güçlü kalanlardandı o.Baba sevgisini abisinden gören, annesinin arkasında dağ gibi duruşu ile Güçlü kalandı Dilda Erbani. Sevdiği adamın evlenmesi ile kırık kalbi daha da paramparça olurken, evlendiği kadının çocukluk arkadaşı olması yakıyordu en çok canını. "Benden başkasına seni yar etmem" dedi adam...lakin unuttuğu bir şey vardı. Kendisi başkasına yar olmuş,sevdiği kadını öldürmüştü çoktan. "Aşkımdan ölsem gebersem bile ne kuma gelirim ne de senin gibi şeref yoksunu birinin kadını olurum" dedi kadın. Sevgisi ne kadar ağır basarsa bassın kendi gururunu, kendi hemcinsini kurtarmak için savaşmıştı ailesine karşı. ~ "Hayata dair umudum yok" dedi kadın. Yaşadığı hayatın ağırlığı yok etmişti umutlarını,hayallerini. Adamın ise yemini vardı kendisine.Kırık kalbi paramparça olmuş kadını kendi elleri ile iyileştirecek ona merhem olacaktı. "Umudun ben olurum, yeterki yanımda kal" dedi adam.. tek isteği yıllardır uzaktan sevdiği kadının yanında olması idi. Kadın kabul etti, abi bildiği adama eş olmayı. Kabul etti kaderine razı gelmeyi. Onun savaşı kendisineydi, onun savaşı kadınları ezenlereydi, onun savaşı bir kadını hor görendeydi. O Dilda Erbani'ydi...Eskiden sevdiği adama kuma gitmemek için abi bildiği adama eş olmayı kabul eden Kadın. ㅤㅤㅤKapak tasarımı ; @hayalliruzgarlar 23.02.2023'🦋🧡

''Benim bebeğimdi o!'' İçimden defalarca tekrarladım bu cümleyi. Sessizce... Gözlerim bebek odasında gezindi... O kadar güzel bir odaydı ki... O kadar güzel tasarlanmıştı ki... ''Eftelyam yaşasaydı bebeğine böyle bir oda isterdi...'' Tekrar içimden haykırdım gerçekleri. En yakın arkadaşım vefat etmişti. Bebeğini daha doğmadan bana emanet etmişti. Ama ben emanetime sahip çıkamamıştım. Bana öldü denilen, mezarını bile bilmediğim bebeğin şimdi yaşadığını söylemişti doktor. Onu kaçırdıklarını, tehlikeli bir adamın evinde olduğunu söylemişti... Ben ise o evdeydim... Ama sadece emanetim için... Onu alıp gidecektim...