Kadınların hor görüldüğü bu cemiyette güçsüz zannederler onları. Hayatları boyunca ezilmeye muhtaç aciz yaratıklar. Oysa ne kadar da kolaydır kadınları böyle kirli sözcüklerle süslemek. Onları aşağılayıp bir hiç yapmak. Sahi, nedendir bu çirkin ithaflar? Yoksa korkuyorlar mıydı onlardan? Bu yüzden miydi erkekler tarafından aşağılanmak? Bu yüzden miydi hayatlarını bile seçme imkanı tanımamak onlara? Aslında bu değişebilirdi. Kadınlar kendi hayatlarına karar verebilirlerdi. Kate Powell da bu şekilde düşünüyordu. Kadınların kendi hayatlarını, nasıl yaşayacaklarını seçebileceğine inanıyordu. Ve kendi kaderini değiştirmek için her şeyi yapmaya hazırdı. Bu toplum sevgiye karşı çıksa da, büyük bir tutkuyla sevdiği Roberto Clark'ın yanında olmak için herkese karşı çıkmaya kararlıydı. Peki toplumun kalıplaşmış tüm düşüncelerine karşı gelen bu kadına, onun özgürlüğüne adım attığı yolculuğunda ona eşlik etmeye ne dersiniz? --- "Bu erkekler gerçekten çığırından çıktılar. Ama ne yaparsın onlara her halükarda muhtacız." Sesi hem sitem dolu, hem de hüzünlü çıkmıştı. Son kurduğu cümlesini o kadar inançla vurgulamıştır ki, bir kadın olduğunu unutmuştu. Kadınların güçlü olduğunu unuttuğu gibi. "Hayır, dadı." diyerek itiraz etti Kate. "Biz kadınlar güçlü yaratıklarız. Erkeklere muhtaç değiliz. Ben her zaman bu fikrimi savundum. Kadın istediğini yapmalı, erkeklerden asılı olmamalı. Gezmeli, görmeli, eğlenmeyi, hatta çalışmalı. Ben her zaman bu fikrimin arkasındayım. O geri düşünceli üvey babama da sonuna kadar direneceğim. Eminim ki, kadınların da toplumda bir yer tuttukları zaman olacak. O zaman kadınlar erkeklere değil, erkekler kadınlara muhtaç olduklarını zannedecekler." --- Başlangıç tarihi : 31. 07. 2023 Bitiş tarihi : 08. 07. 2024 🌊WATTPAD'DA BU İSİMLİ TEK KİTAP🌊

Normal bir hayat yaşayan Esra Ela Algül İzmir'de Sanat Üniversitesi güzel sanatlar fakültesini okumaktadır. Fakat her yıl olduğu gibi bu yıl da Üniversiteden üç öğrenci seçip daha iyi eğitilmeleri için meşhur ressamların yanına gönderildikleri sırada Esra'nın bu normal hayatı da bununla birlikte son bulur. Diğer iki arkadaşı ile seçildiklerinde bir kura sonucu üçü de farklı ressamlar ile eş olurlar. Deniz Sayer Ela Güzel ile, Ece Maran Akın Özün ile, Esra Ela Algül ise en nefret ettiği ressam olan Esar Yiğit Karahan ile eş seçilir. Ve bu seçim onun tüm hayatını altüst eder. Hatta sadece onun da değil, Esar'ın da tüm ezberlerini bozar. *** "Senden nefret etmeseydim, seni sevebilirdim." dedim yarı uykulu bir ses tonuyla. Sarhoşluktan ne dediğimi bilemezken arabanın koltuğuna yığıldım. "Neden benden nefret ediyorsun peki? Sana ne yaptım ben?" diye sitem etti arabayı kullanırken. Bir gözü aynada arkada oturmuş beni seyrediyordu. "Hangi nedenini sayayım?" Esnedim. Uyku peşimi bırakmıyordu. Ama buna rağmen gözlerimi açık tutmakta kararlıydım. "Birden fazla nedenin mi var?" Şaşkınlık içinde soruma soru ile karşılık verdi. "Evet." dedim kısaca. "Hepsini say o zaman." dediğinde küçük ,meraklı çocuklar gibi çıkmıştı sesi. Bu ses tonu hoşuma gitmişti. Yüzümde ufak çaplı bir gülümseme oluşurken verdiği sorunun cevabı aklıma geldiği an yüzüm asıldı. Çift gören gözlerle ona bakıp konuşmaya başladım sonra. "Anneme benziyorsun. Onun kadar kalpsizsin. Ruhun yok senin!" Kelimelerim sert ve acımasız çıkmıştı. Kelimelerimi duyar duymaz yutkundu ama sonra hemencecik kendini toparladı. "Diğerleri?" "Onların daha zamanı var." dedim. Çünkü çok uykum gelmişti ve birazcık uyumak istiyordum. "Peki." dediğini duydum gözlerimi kapatmadan önce. Sonra her şey karanlıkla buluştu. --- Yayın tarihi : 09. 09. 2024