❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

"İnsanlar... Ne garip canlılardır. Sever gibi yaparlar. Ama aslında çıkarlarını düşünürler. Güvenir gibi bakarlar. Ama hep sırtında bir bıçak gizlidir. Gülümserler... Ama yüzlerinde maskeler vardır. Ağızlarından dökülen her kelime ya eksiktir ya yalandır, ya da başka bir amacı saklar içinde. Bir olay olsa gemiyi terk eden fareler gibidirler. O yüzden öyle insanlara 'Firavun Faresi' adını veriyorum..." Güneş Eflah Sarca -5 yaşında yetimhaneye verilen ardında'da evlat edinilen Güneş'in hikâyesi. -Sonradan gelen kardeş var. -Eğlenceli bir kurgu. (Finalden sonra düzenlenecek) Tiktok hesabı: Kitapdunyasi04

Azîz Ağa: "Varsın hiç çocuğumuz olmasın, Kırlangıç. Biz, anne-baba hasretiyle kavrulan çocuklara yuva oluruz." Ayşe: "Anneler hep can yakar, Azîz... Ya ben de annem gibi olursam? Ya onların canını yakarsam... Çok korkuyorum. Yüreğim... onun gibi bir anne olmaktan korkuyor. Eğer bir gün çocuğumun canını yakarsam... Babamın yapamadığını yapar mısın? Çocuğumu benden korur musun? Olur musun onun kalkanı?"

16 yaşında deli dolu kızımız hiç beklemediği anda ailesinin yalan olduğunu sıradan bir İstanbul kızıyken, Trabzonlu TÜFEKÇİ aşiretinin tek kız çocuğu ve torunu olduğunu öğrendi. TÜFEKÇİ aşireti Aden'in hayatına girebilecek mi? Aden abileri ve kardeşiyle neler yaşayacak? TÜFEKÇİ beyleri bi anda hayatlarına giren kardeşleriyle bocalayacaklar belki ama hepsi aden sayesinde değişip abi olmak ne demek tadacaklar. 05/05/25 Klasik bir kurgu olsada, çalınma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır. Hepimiz emek harcıyoruz lütfen birbirimize saygı duyalım !!

Lara Akyüz, üniversiteden yeni mezun olmuş, hayatın heyecanını hissettiği ilk günlerdeydi. Kutlama için arkadaşlarıyla gittiği restoranda çıkan silahlı çatışmada vurulması, her şeyi bir anda altüst etti. Hastaneye kaldırıldığında, yıllardır iğne korkusu yüzünden öğrenemediği kan grubunun ailesindekilerle uyuşmadığını öğrendi. O an sadece yaralı bedeni değil, kimliği de sarsıldı. Ailesine dair bildiği her şey sorgulanmaya başlamıştı. Kimdi Lara Akyüz? Gerçek ailesi kimdi? Cevapları bulmak için doğduğu yer olan Mardin'e doğru yola çıktı. Eski bir doğum kayıt defteri, yıllar önce unutulmuş bir hemşirenin ismi ve karanlıkta kalan bazı sırlar peşini bırakmıyordu. Mardin'de her taşın altından bir sır çıkıyor, Lara geçmişiyle yüzleştikçe kendi kimliğini yeniden kuruyordu. Bir yanda onu büyüten ailesine duyduğu sevgi, diğer yanda gerçeklerin ağırlığı arasında sıkışıp kalmıştı. Gerçek ailesi kimdi? Ve onu yıllar sonra tehlikeye atan şey sadece bir tesadüf müydü?

Asya 17 yıldır ailesi sandığı kişilerin yanında ve hizmetçiymiş gibi bir evde kalırken bir gün gerçek ailesini bulur ve onlarla yaşamaya başlar, başta anlaşamasalar da daha sonra çok güzel bir aile olurlar. Tabii herşey o kadar kolay değildi, Asya onlarla anlaşana kadar bir sürü zorlukla karşı karşıyaydı. Güzel bir aile olduklarında da talihsizlikler Asya'nın peşini bırakmadı.

Ben hiçbir zaman annesinin güzel kızı ya da babasının prensesi olamadım. Sadece Defne oldum. Ta ki o güne kadar... O gün, benim hayatımın dönüm noktası olmuştu O gün, yeni hayatımın başlangıcı olmuştu. Ben, Defne Korkmaz. Ya da Demirkan mı demeliyim? Bu da benim hikâyem. *** Klasik gerçek ailem kurgusudur. Küfür ve argo içerir, rahatsız olacaklar okumasın. 30/07/2025🍓

O kurtların göğsünde ateş vardır. Dağları aşıp ovaya iner, geceleri gündüze çevirirler. İşte böylece, yolunu o ateşten bulan bir ekip. Beyinleri vatanın toprağıyla yıkanmış, alaycı bir ekip... (İsyankarlar Komandosu) -Amacınız nedir, asker? -İsyan, komutanım. -Aferin, asker...

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️‍💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."