Onların hikayesi gerçek olamayacak kadar olağan üstüydü... Kapı gıcırdayarak açıldı. Gereğinden fazla gerilmiştim. Kapı açılınca gördüğüm ilk şey bir kadının olamayacak kadar büyük,siyah asker postallar olmuştu. Sonra ise bir erkek vücudu. Yüzünde maskesi olan adam içeri seri bir şekilde girdi. Onu tanıyordum hemde çok öncesinden. Daha ikimizde küçük birer çocukken. Ama o beni "Alara iyimisin?" Hatırlıyordu.... Onların hikayesi basit bir sakızla başlamış, Ama bir mektupla sonlanmıştı. Her ikisi de ayrı yazarın kaleminden dökülmüş ve ayrı şarkıların hayatını yaşayacak kadar zıtlardı...