Gördüğüm mavi gözler gerçek olamayacak kadar güzeldi. Bunu dün fark etmemiş olmam ise sadece işime odaklandığımdan olsa gerekti. Yüzünün güzelliği ise çok başladı. Dün yüzünde çeşitli boyalar, saçlarında ise yeşilli bir bandana vardı. Şimdi ise omuzlarını altında biten düz saçları tüm yastığa dağılmıştı ve boyadan arınmış teni parlıyordu. "Merhaba?" Onu uzun uzun süzmem dışarıdan oldukça saçma göründüğü için sadece uyarmak amaçlı konuşsa da cevap verdim. Rezilliğimi daha fazla belli edemezdim çünkü.

Her başlangıç bir sonun akabinde gelmezdi. Bazen başlangıçlar bir şeylerin bitmesini beklemezdi, tam hayatın içinden merhaba derdi size... Kötü şeyler de vesile olmayabilirdi, güzel şeyler de yeni başlangıçlara sebep olabilirdi. Belki biriyle tanışmak, belki rastgele gittiğiniz bir yere çizdiğiniz rota... Dediğim gibi çok sebep vardı sizi adım adım mutluluğa ulaştıracak başlangıçlara. Şimdi diyorsunuzdur, Leyla bunları bize neden anlatıyorsun diye... Özet geçersem hikayenin heyecanı kalmaz ama ben yine de küçük bir spoiler verebilirim sanırım. Benim hikayem, bir akşam aldığım atama mailiyle başladı. Ve bu hikaye beni sadece haritalarda gördüğüm ülkenin öbür ucundaki küçük bir şehirdeki küçük bir okulla kesiştirdi ve tabii bir çift yeşil gözle... 🐺 Sen çok tuhaf bir kadınsın... " "Nerem tuhaf ya? " biraz da gücenmiş bir şekilde çıkarmaya çalıştım sesimi. "Dengesizsin, ama sorun şu ki sen yoluma çıktığından beri bende de denge namına bir şey bırakmadın. " 25 Ocak 2021 Pazartesi'den beri yayımda olup, wattpad'de 'Kara Kurt' isimli ilk kitaptır...

Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

İlk kitabım asker kitabı olmasını istedim ve benimde hayalim asker ya da pöh olmak o yüzden yazıyorum sizde beğenirsiniz umarım

Hayatına yön vermek isteyen bir kadın ve yere emin adımlarla basan bir adamın hikayesi. Bu hikayede onlara eşlik etmek ister misiniz?

TAMAMLANDI ✅ Buburçakdeğil : Seni görmeyince güneş açıyor Buburçakdeğil : Çöl sıcağı gibi oluyor her yer kavruluyorum Buburçakdeğil : İnsanın bitkin düşüp ölesi geliyor Buburçakdeğil : Sonra mesai bitiyor Buburçakdeğil : Eve geldiğini görüyorum Buburçakdeğil : Yağmurda açan çiçekler gibi bir can geliyor bana yaaaa :) Buburçakdeğil : Naber kuşum Ayazkarvas : Karakolda bile bu kadar orijinal deli yok ya Ayazkarvas : Nasıl bir şeye çattım bilmiyorum ki

İki çocukluk aşkı azra ile kayra İkiside yetimhanede tanımıştır Gayet normal giden Bi günde yetimhanede yangın çıkar ve çocukları başka yurtlara gönderirler Azra ile Kayra da o gün ayrılır İkiside birbirine söz verdiği gibi asker olur Bu Yüzbaşı Azra güzlük ile Yüzbaşı Kayra sağlamın hikayesi ! Kısa hikaye Bu hikayeyi 29 temmuz perşembe Saat 01.05 te yazmaya başladım 2 ağustos pazartesi saat 18. 53 te bitirdim

Üç abi ve askerlik hevesiyle harmanlanmış deli dolu bir insan Esra Dengesizlikte sınır tanımayan binbaşı Kerem Abileri ve askerlik hevesi yüzünden erkeklere vakti olmayan Esra gizlice askerlerin arasına sızarda aşk ortaya çıkmaz mı? #Asker olmak isteyen yakın arkadaşım için yazılmıştır #

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"ASEL!!" Hırsla arkamı dönüp karan'a bağırmaya başladım. "Buyur fırtına komutan!!" Yanıma gelip bedenimi duvarla arasına sıkıştırdı. "o it herifin bir daha yarasına pansuman yapmayacaksın. Anladın mı?" Çıldıracağım! "Bu benim görevim karan. Tabiki de ona pansuman yapacağım." Hırsla arkamda ki duvara yumruğunu geçirip konuştu. "Pansuman felan yok! Yoksa" Lafını bitimesine izin vermeden sözünü kestim. "Yoksa ne! Fırtına komutan ne!" Gözleri dudaklarıma inerken konuştu. "Yoksa seni çok pis öperim doktor."