"Seni kurtarmak için buradayız ancak pek ihtiyacın kalmamış gibi?" Yüzbaşının sesindeki şaşkınlığı hissetmiştim. Kendi kendime gururlanırken yüzbaşının zümrütlerine bakıp sırıttım. "Siz bir hayli geç kalınca bende kendi kendimi kurtarayım dedim." Sesim ironik çıktığında yüzbaşının tek kaşı havaya kalkmıştı. Kendime engel olamadığım alaylı gülümsememi gözlerinden çekemedim. Haklıydım. Gelmeleri gereğinden fazla uzun sürmüştü. -Kitapta sadece birkaç argo kelime kullanılmaktadır. Argo kelimeler dışında şu anlık +18 öge bulunmayacağı kararındayım ancak ilerleyen bölümlerde bu kararımdan vaz geçersem kitap +18 kategorisine taşınacak ve okuyuculara bilgi verilecektir. Okumaya başlamadan önce buna dikkat etmeniz rica olunur.

İntikam uğruna kötü kalpli adam tarafından kaçırılan 2 çocuk biri 6 diğeri 8 yaşında ayliz ve barlas 2 yıl boyunca dağ evinde tutsak edilir kaçmaya çalışırlarsa ve sessiz olmazlarsa şiddet görürler. Ailelerin onları istemeyip bilerek bu adama verdiklerine inandırırlar. 2 yıl sonra kaçmaya çalışırlarken barlası yakalayan kötü kalpli adam onu döver barlasın öldüğünü sanıp kaçar. Aslında o gün barlas ölmemişti acıdan bayılmıştı ama ayliz o gün barlası öldü sandı onu istemeyen ailesi onu bulmasın diye kaçtı. "Barlascım gökyüzü ne kadarda büyük değil mi?" diye sordu ayliz odalarındaki gökyüzünü gösteren devasa cama bakarak. "Evet ay ışığım çok büyük." dedi barlas. "Peki sence bir sonu var mıdır yoksa sonsuz büyük müdür?" diye sordu ayliz. "Sonsuz büyüktür güzelim." dedi barlas. Ayliz heyecanla ona döndü "O zaman birini çook sevdiğimizde ona olan sevgimizi seni gökyüzü kadar sonsuz seviyorum diyerek belli edebiliriz." dedi ayliz. Barlas onun bu heyecanına gülümsedi ve başını salladı. Ayliz barlasa yaklaşıp başını onun omzuna koydu. "Seni gökyüzü kadar çok seviyorum barlascım." dedi barlas onun saçlarına bir öpücük kondurdu. "Bende seni gökyüzü kadar çok seviyorum ay ışığım." dedi. Yıllar sonra tekrar evine dönen ayliz bunca acıdan sonra nasıl toparlanıcaktı? Barlasın aslında yaşayıp onu bırakmış oluşunu nasıl hazmedecekti?

27 yıl sonra üvey evlat olduğunu öğrenen Yüzbaşı Arden, onca acıyı boşuna mı yaşamıştı? Peki şimdi ki hedefi neydi? Yeni (öz) ailesine bir şans vermeli miydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam mı etmeliydi? Hep beraber göreceğiz, tabi isterseniz... -FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZENLENECEKTİR!-

Askeri gercek ailem hikayesidir * * * Tamamen deneme amaçlı yazılmış bir hikayedir tamamıyla kurgudur. Diğer hikayelerde bulunan klişelerden bazıları burdada bulunuyor ama tamamıyla bana aittir. Resimleri Pinterestten asker fotoğrafı aratarak buldum diğer hikayelerdeki karakterler olabilir ama siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz ben gözünüzde birazcık canlanmasını istediğim için koydum * * * İyi okumalar yorum yapmayı unutmayın sizin beğenip beğenmediğinizi anlamam için önemli hikayenin gidişatını belirler