(උබ කියන්නෙම drug එකක් මේ අභීට ඕනවටත් වඩා ඕන වෙන )

සෙංකඩගල නුවර වෙත ලියමි , අහම්බෙන් හෝ ගැටුනොතින් ඔහුගෙ නෙත පවසන්න මා හිදිනා බැව් ඔහු හමුවූ නුග රුක මුල.ආයාසයෙන් යොමා මා දෑස් ඔහු ගිය මග දෙසට හිදිනු නොහැක තවදුරටත් ඇස් අයාගෙන.පෙරදිනක නුග රුක තුවාල කර කෙටූ අප මුලකුරු තවමත් යන එන විට ගැටෙයි මගෙ නෙත.යොමානෙත් වැව රවුම වෙත මතක් වෙයි ඔබෙ උණුසුම් හුස්ම මට.ඉතින් සොදුර මා තතු ලැබුනොත් ඔබට හමා එන හුළගක් මෙන් හෝ ඇවිත් බලලා යන්න.

"ඇහැළ මල් කිනිත්තක් අග රැදුනු පොහොට්ටුවක් නිල් අහසේ පායපු ඉරටත් නොසෑහෙන්න ආදරය කළා"