(උබ කියන්නෙම drug එකක් මේ අභීට ඕනවටත් වඩා ඕන වෙන )

කුණාටු පිට කුණාටු ආවත් ඒ ඇස් දෙක හරිම සන්සුන්! ඒ ඔලිව් පාට ඇස් දෙක කරන්නෙම මගේ හිත ගස්සන එක! අන්තිමට නොදැනිම මම ඒ ඇස්වලට ආදරය කරන්න අරන්! එයා වෙනුවෙන් මගේ පපුව ගැහෙන්නේ වෙනම තාලයකට! මං එයා වෙනුවෙන් ආත්මාර්ථකාමියෙක් වෙලා! දැක්මක් නැති ජීවිතයයි, එයාගේ නමින් උතුරන්න තියෙන ආදරයයි, අතරේ මං අතරමං වෙලා! ඒ එයා...මගේ ජීවිතේම කණපිට හරවපු කෙනා! My Green-eyed Mimosa!💚✨☁️ [𝙰 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙷𝚒𝚍𝚍𝚎𝚗 𝙸𝚗 𝚂𝚒𝚕𝚎𝚗𝚌𝚎....𝙱𝚞𝚝 𝙱𝚞𝚛𝚗𝚒𝚗𝚐 𝙸𝚗 𝙴𝚟𝚎𝚛𝚢 𝙶𝚕𝚊𝚗𝚌𝚎....✨🍀] ⚠️ NO COPYING OR TRANSLATION IS PERMITTED ! ⚠️ Disclaimer: All characters and events in this story are purely fictional.. This story is not intended to offend or disrespect any religion, culture, or community.. With love,always..

සෙංකඩගල නුවර වෙත ලියමි , අහම්බෙන් හෝ ගැටුනොතින් ඔහුගෙ නෙත පවසන්න මා හිදිනා බැව් ඔහු හමුවූ නුග රුක මුල.ආයාසයෙන් යොමා මා දෑස් ඔහු ගිය මග දෙසට හිදිනු නොහැක තවදුරටත් ඇස් අයාගෙන.පෙරදිනක නුග රුක තුවාල කර කෙටූ අප මුලකුරු තවමත් යන එන විට ගැටෙයි මගෙ නෙත.යොමානෙත් වැව රවුම වෙත මතක් වෙයි ඔබෙ උණුසුම් හුස්ම මට.ඉතින් සොදුර මා තතු ලැබුනොත් ඔබට හමා එන හුළගක් මෙන් හෝ ඇවිත් බලලා යන්න.

තලන්නට පෙලන්නට ඉපදි හස්තයක සිරව ආලයේ තතු කියාදුන් සියුමැලි කැලෑමලක්. . . . පෑරුණු තුවාල ආදර පැලැස්තර වලින් සුවකරන මායාකාරී ආත්මයක්.