ülkeden sürgün edilmiş bir yazar kim taehyung ve onun için tez araştırması yaparken peşine takılmış bir üniversite son sınıf öğrencisi jeon jeongguk.

kim taehyung, tir tir titreyen bir güneşe tutuluyor. [taekook]

zarif görünüyorsun güzelsin, parlıyorsun sen gerçeksin ve sebepsin !fakedating

Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

"Seni seviyorum, bu şimdiye kadar duyduğun en kötü şey değil mi?" Taehyung yaz boyunca yanında çalışmaya gelen Jeongguk'un büyük gözleri, çekici gülüşü, kendinden emin sözleri ve yıllardır aşık olduğu çiçeklerinkini gölgede bırakacak güzellikteki kokusundan nefret ediyordu.

[💛🏚️] [age gap taekook x text, düzyazı] ben, içimde bir yerlerde bir büyük yangın, sen avcunda tuttuğun bir içim suyla kapımda. sevgi diyorsun, sevgi yarayı iyileştirir.

diğerleri değil, sadece sen kutsal bir sığınaksın !roommates !strangerstolovers

[👨‍❤️‍💋‍👨✨] [enemies to lovers taekook x düzyazı] serseriliğine dalaşırken birbirimizle, dudaklarımızda sigaralarımızla yumruk savururken bedenlerimize her şey en basit formundaydı ve ben bu karmaşada bile kaybolurken, ona beni tutuşturmaması için yalvarır vaziyete gelmiştim. zira bir erkeğe aşık olduğumda ben; bir mumdum, kibrittim ve meşaleydim. velhasıl kelam, insanların aşk dediğine benim diyarlarda yangın denirdi. litost: kişinin kendi zavallılığının farkına varıp varoluş sancılarıyla aniden kendisine acıdığı, dert içinde kıvrandığı durumun adıdır.

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.