Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

İki soy. Richardson ve Gonzalez. Wendy Gonzalez. Annesinin ölmeden önce nasıl biri olduğunu 20 yaşında öğrenen, en yakın arkadaşı tarafından ihanete uğrayan ve ilk aşkının yüz üstü bıraktığı kız. Hayatını yoluna koymak ve düşünmemek istemişti, başardı da. Yeni aşk, yeni arkadaşlıklar... Ta ki reddettiği geçmişi karşısına tekrar çıkana kadar. Tekrar ve tekrar. Astral Seyahat, Nekrokinezi ve Prekognisyon, Genç Kurguyla birleşiyor! Soylar arası karmaşalar, aşklar ve beklenmeyen gerçekler ilginizi çekecek!

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

Amerika hükümeti ülkenin en iyi bilim adamlarını ve cerrahlarını toplayarak bir deney başlatılar. Deneyin amacı, bir ilaç yardımıyla, deneklerin beyinlerini tüm kapasiteyle kullanmalarını sağlamak. Ancak sonrasında içlerinden birinin "Bu insanlar beyinlerinin yüzde yüzünü kullanabildikten sonra çok tehlikeli olacaklar!" demesinden sonra hükümet deneyi durdurur. Ardından tüm herkesi evlerine salar, şüphe çekmemek için önceden sabıkası olan kiralık katilleri bu denekten sağ kurtulan insanları öldürmek için kullanırlar. Ancak daha önceden bilmedikleri bir şey vardır... Bu kullandıkları ilaç dna'ya yapışıyor ve bu yüzden denekler eğer deneyden sonra çocuk sahibi olursa bu ilacın dna'ya işlediği o moleküller o çocuğa da yapışıyor. Ve belli bir yaştan sonra dna'daki etki göstererek beynindeki kapasite artıyor. Neler olabilir? Devlete karşı, üstün zeka insanlar... İyi okumalar!

70 bölüm olarak final yapan kitap yeni bir kurgu ile baştan yazılıyor. Duyurudan sonraki yeni eklenen bölümler # işareti ile belirtilecektir. İki kardeş, bir hacker ve harika bir kız. Tümünün ortak özelliği zihinlere hükmedebiliyor olmaları. Kendilerini ve güçlerinin nereden geldiğini sorgulamalarıyla başlayan olaylar CIA'in işe karışmasıyla içinden çıkılamaz hâl alır. Her şeyi olmadan önce bilen Kâhin'in yardımlarıyla geçmişlerini araştırmaya başlarlar. Zihin Efendisi olmak sorumluluk sahibi olmayı gerektirir, eğer yoldan çıkarsanız avcılar sizi yakalar. "Kaçabilirsiniz ama saklanamazsınız, zihin fareleri."

   5 yıl önce kimsenin unutamayacağı bir patlama oldu. Hükümet bundan sonra tekrar olabilecek patlamaların önüne geçebilmek için katliam yapmaya karar verdi. Peki ne mi yapacaktı?          Beni ve benim gibileri öldürecekti.

MAHZEN'İN KARANLIĞINDA KAYBOLMAYA HAZIR OLUN! Devlet adamları tarafından tüm ülkedeki insanların içinde bulunacağı şekilde 'Mahzen' adında bir merkez inşa edilir. Bu merkez, suçluları ve suç işlemeye meyilli olan kişilerin cezasını çekmeleri için yapılan bir yerdir. Genellikle 17-24 yaşları arasından seçilen kişilere 'Katılımcı' denilir ve bu katılımcılar, kendilerine belirlenen odalardaki öldürücü oyunlardan geçerek 'Utogahu' adlı çıkışı bulmak zorundadırlar. Mahzen, yerin altındadır ve dört ayrı girişi vardır. 16 Kişi, dörder gruplar halinde seçilerek girişlere gönderilir. Mahzen'de hiç kimse birbirini öldürmek ya da kurtarmak zorunda değildir. ELLIE'NIN KAYBEDECEK HİÇBİR ŞEYİ YOKTU. TA Kİ MAHZEN'E SEÇİLENE KADAR. Ellie'nin tek istediği hayatının yaşamaya değer olduğunu ona ispatlayacak birini bulmaktı. Bu isteğinin, Katılımcı olarak seçildiği Mahzen'de gerçekleşeceğini tahmin bile edemezdi. Owen ile tek amaçları Mahzen'den kurtulup, yaşadıkları acıları ve korkuları unutacakları bir yere gitmektir. Ama şu an onların tek sorunu, oradan kurtulup kurtulamayacaklarını bilmiyor olmalarıdır. 5 Ayı aşkın süre: Gizem/Gerilim: #1 Korku: #2 Bilim Kurgu: #1 Ve hala Bilim Kurgu'da haftalardır #1!

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"