"Bu bir Milat, Kıyamet." *** "Tatlı dile, güler yüze Doyulur mu, doyulur mu?" Sesli kahkahalar eşliğinde Neşet Babaya eşlik ediyordum, rakı bardağını kafama diktim ardından gözlerim karşı masaya kaydı. Dirseklerimi masaya yasladım, elimdeki rakı bardağını masaya indirdim usulca. Geldiğimden beri bakışları bakışlarımdan ayrılmayan adama gülümsedim nazlı nazlı. Daha sakin ve yumuşak ve sessiz çıkmaya başladı sesim, "Aşkınan bakışan göze Doyulur mu, doyulur mu?" Kollarını göğsünde bağlamış, bal gözlerin sahibi bana cürretkar bakışlarla bakmaya devam etti, bir ara dudağının köşesi kıvrılır gibi oldu yanımda oturan insanlar umurunda değildi o kendinden emindi. Geceyi onun kollarında bitireceğimden emindi. *** Hikaye tamamen kurgudur. Gerçek olay ve kişilerle alakası yoktur.

"Tesadüf sadece" komik bir şaka yapmışım gibi gülümsedi. Aramızdaki mesafeyi hiçe sayarak bir adım daha attı. "Tesadüf değil, kader." "Yanılıyorsun yüzbaşı sadece saçma bir tesadüf." "Aylar önce kollarımda olman da mı tesadüftü?" ✮⋆˙ !!!TAMAMEN DÜZENLENECEKTİR BÖLÜMLER KALDIRILDI ÜÇ GÜNDE BİR YAYIMLANACAKTIR!!! 27 𝐴𝑔̆𝑢𝑠𝑡𝑜𝑠 2022 𝑇𝑢̈𝑚 𝑡𝑒𝑙𝑖𝑓 ℎ𝑎𝑘𝑙𝑎𝑟𝚤 𝑔𝑖𝑧𝑙𝑖𝑑𝑖𝑟!

*Yeni Versiyon* "...Terasın diğer kapısından üniformalı askerler girmeye başladığında diğerleri yanıma geldi. "Kıdemli Üsteğmen Yağız Karahan." dedi beyaz tenli adam..." "... Gözlerinin etkisinden çıkmak için hızlıca dudaklarımı yaladım ve gülümseyip elimi uzattım. "Başçavuş Evrim Vişne Özduman. Tanıştığıma memnun oldum komutanım."..." -Tüm kişi, kurul ve kuruluşlar hayal üründür. Gerçekle hiçbir alakası yoktur. 17.05.22