VEYL, geçmişini kaybetmiş bir kadının hatırladıkça güçlenen ve aynı anda kırılan hikâyesi. Mahru Boz, mafyatik bir düzenin ve suskun sırların içinde, onu hem koruyan hem de yaralayan bir adamla aynı kaderi paylaşır. Bu hikâye; aşkın güvenle, intikamın hafızayla ve gücün bedelle sınandığı bir yolculuktur. ~~ Not: 2020'de yazılmış bir kurgumu silerek, yeni bir kurgu yazmak istedim. Şu an aktif bir şekilde yazılıyor fakat, kitap yayın tarihi değiştirilmediği için eski gözüküyor.

"Aşk... Beni, İstanbul'umdan bile vazgeçirecek kadar güzel olmalı." Cevabımdan sonra bir süre gözlerime baktı. Gözlerini çekip, derin bir nefes aldı. "Yaşadığım şehire olan aşkımı bile unutturmalı bana. Onunla olduğum zaman, aşık olduğum koca Trabzon bile kıskanmalı. Trabzon'un varlığını bile unutturmalı... Karadeniz kadar büyük olmalı ki, onda kaybolayım. İnsan, aşık olduğu insanda kaybolmak ister." Ben, İstanbul'unu bırakıp Trabzon'a gelmiş basit bir üniversite öğrencisiydim. O, ise Trabzon'una her zerresiyle, kör kütük âşık bir adam. ~~~ "Benim için... İstanbul'undan bile vazgeçer miydin?" ...

İki farklı yol, iki farklı hayat, iki ayrı kader... bir gece, birbirine dolandı. İkisinin de bilmedikleri bir şey vardı. Kader onları çoktan birbirlerine bağlamıştı. O gece, yalnızca bir başlangıcın perdesi aralandı. Bir düğüm çözüldü ve ikisi de aynı çizgide buluştu. Çünkü geçmiş, onların hikayesinin başlamasını bekliyordu.