Günahım səni sevmək idimi, yoxsa bu sevgidə hər yara izi ilə yaşamaqmı?

Bazar məsləhətçisi yavaş bir formada dilləndi. "Qəhqəhə atan oğlanın adı Kutay'dı. Yaşına görə uzun bir boyu var və çox vaxt gülüb əylənir. Onun valideyinləri onu bura bir aylıq olanda qoyublar. O da digər uşaqlar kimi üç aylıqikən danışmağa başladı amma valideyinləri onu gəlib görməməsinə baxmayaraq həmişə hiperaktivdi və ətrafa positif enerjilər yayır." Ragıb düşüncəli bir şəkildə iki oğlana baxarkən yavaş yavaş ağaran saqqalını tumarladı. " Hmm bəs digər oğlan kimdi? " Maraqla verdiyi suala cavab olaraq məsləhətçi yenə rahatca dilləndi. " O oğlan qəribə biridi digərinə baxmayaraq indiyə qədər heç güldüyünü görməmişəm. Bir dənə Hilal'ı gördüyü zaman gülür. Zəkası ən yaşlı sehirbazın zəkasıyla yarışar. Özü də çox diqqətcil bir oğlandı. Adı da Miran'dı. Əslində onların yanında iki nəfər daha var idi amma indi yoxdurlar?" Məsləhətçinin düşüncəli səsiylə son dediklərindən sonra Ragıb dərhal ona döndü. " Hilal? iki nəfər?" Məsləhətçi başını salladı. " bəli iki nəfər. Biri qız biri oğlandı. Əkizdilər. Amma əkiz olmalarına baxmayaraq çoxda oxşamırlar bir birlərinə. İndiyə qədər ayrıldıqlarını heç görməmişəm. Bacı qardaş hər yerə əl ələ birgə gedirlər. Oğlanın adı Turan'dı. Çox qorumacı birisidi. Qızın adı isə Hilal'dı. Adı kimi özü də ağappaq ağ dərili gözəl bir qızdı. On iki yaşları var. Qız çox sulu gözdü. Hər xırda şeydə ağlayır. Qardaşı isə kobuddu. Bir birilərinin əksidilər amma çox yaxşı yola gedirlər. Turan digərlərinə etdiyi kobudluğu Hilal'a heç etmir." Məsləhətçi sözünü bitirən kimi gözlərini qarşıya dikdi. " Hə! Bax ordadılar gəlirlər." --- Hekayəni uzun müddətdir yazıram. Və artıq son düzənləmədədir. Oxuyanlara xoş əyləncələr diləyirəm. Fantastik janrlı bir hekayədir.

Xəstəxananın loş işığında, bir palata səssiz şahidə çevrilir. Otağa daxil olan hər kəsin üzündə başqa bir iz, qəlbində başqa bir sirr gizlənir. Kimi qorxusunu, kimi ümidini, kimi də sevgisini bu divarların arasında itirir, ya da tapır. Ən qaranlıq anlarda insanı yaşadan nədir - qorxu, sevgi, yoxsa ümid?

Bu kitabın reallıq ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Almaniya hökumətinə qarşı heç bir təhqir amiz düşüncələr yoxdur.

♠️"En büyük kaybedişler kendini kaybettiğini anladığında başlar." Bir gün her şeyini kaybedebilirsin... Tıpkı Elay gibi. Elay, zengin ama tehlikeli bir ailenin göz kamaştıran kızıdır. Görünürde lüks ve ihtişamla çevrili bir hayat yaşar, ama perde arkasında ihanet, kan ve acı vardır. Doğum gününde gerçekleşen büyük bir saldırı, hayatını altüst eder. Sevdiklerini kaybeder, kendi canı pahasına bir savaşın içine sürüklenir. Bu sadece bir intikam hikayesi değil... Bu, bir kaybedişin ardından kendini yeniden var etmenin, karanlıkla yüzleşmenin ve en beklenmedik anda gelen gerçekle başa çıkmanın hikayesi. "Kaybediş", ihanete karşı bir başkaldırı, geçmişe uzanan kanlı sırların gün yüzüne çıkışı ve güçlü bir kadının küllerinden doğuş hikayesidir. Hazır mısın? Çünkü Elay'ın dünyasında hayatta kalmak, sadece güçlü olmayı değil... acımasız olmayı da gerektirir.

Merhaba ben Pelin suna Arslan küçükken yazar olmak isteyen ama tek engeli ailesi olan, canından çok sevdiği anneannesini kayıp eden,Annesi,ve babasi öldürülen bu yolda biri ile tanışan, Tanıştığı kişi ile ailesinin katilini arayan Pelin suna Arslan...

Elerya həyatının bir gecə ilə dəyişəcəyini bilmirdi. Gecə yarısı yanına bir qadın gəlmiş və həyatını kökündən dəyişdirəcək gərçeklər danışmışdı. Elerya o zaman işin ciddiyətini tam başa düşməsə də, uşaq vaxtı şən, gülüb oynayan oğlanı, birdə hönkür hönkür çərasizcə ağladığı zamanı gördükdən sonra Elerya üçün bəzi şeylər dəyişmişdi. Hər şeyin bir zamanı vardı. Elerya səbrlə bu zamanı gözləyir, məqsədlərinə çatmaq üçün əlindən gələni edəcəkdi. O zamanlardan bu vaxta qədər ağlına sadəcə bir cümlə həkk olunmuşdu; "Əgər taleyin səni seçibsə, qaçmaq mümkün deyil." Taleyindən qaçmayacaqdı, və səbrlə taleyinin ona nə oyunlar açacağını gözləyəcəkdi. Eleryanın bildikləri qədər bilmədikləri də baş verəcək və bu hadisələrdən necə çıxacağını bilməyəcəkdi.

♣️"Ölüm bir dəfə gəlmir. Bəzən səni xilas edənlə gəlir." Ölüm heç vaxt bir dəfə gəlmir. O, səssizcə, gizlicə, bəzən bir nəfəs uzaqlıqda dayanır, bəzən isə baxışların arasından süzülür. Onlar hər dəfə ölümün qapısını döydülər, amma heç biri açmadı. Hər qorxu, hər risk, hər seçim bir-birinə toxunaraq görünməz bir bağ yaratdı. Qan, səssizlik və qorxu ilə toxunmuş bir razılıq var aralarında. Adını heç kim çəkmir, amma hər kəs hiss edir ki, bu hekayədə hər şey dəyişə bilər: Bir baxış, bir söz, bir səhv... Bəzən sevgi xilas etmir, bəzən qorumaq yetərli olmur. Bəzən isə insanın özü ölümün yolunu dəyişdirir. Ölümlə Sözləşmə. Sadəcə bir ad deyil; bir xəbərdarlıq, bir sirr və hər addımda artan gərginlikdir. Bəs sən hazırsan? Ölümün oyununda iştirak edəcəksən, yoxsa sadəcə izləyəcəksən? ⚠️ Xəbərdarlıq Bu hekayədəki bütün personajlar və hadisələr xəyal məhsuludur. Hekayədə göstərilən qadağan olunmuş maddələr və təhlükəli hərəkətlər real həyatda təhlükəlidir. Lütfən, bunları yalnız hekayə kontekstində qiymətləndirin.

Ürəyimdə o qədər nifrət var idi ki, evlərini başlarına yıxacaqdım. Nəinki evlərini, hətta qurduqları hər tikilini, yaratdıqları hər möhtəşəmliyi bir-bir yandıracaqdım. Səbəb olduqları hər bir iyrəncliyin, çarəsizliyin hesabını verəcəkdilər. Yaratdıqları yeni dünyanı başlarına yıxacaqdım, özüm onlarla birlikdə yansam da yanmasam da. Əfəndiyevi öldürməli olsam belə. Çünki mən Fəridə Əzizova idim və anamın yarımçıq qoyduğu işi bitirməli idim.