YumurluSucukta
Normal bir hikaye değildi bizimkisi .
Mesela ilk buluşmamız lokantada ya da özel bir yerde değil , bankada olmuştu .
Elinde çiçeklerle değil bir silahla gelmişti yanıma , her zamanki yıkılmaz ve emin adımlarıyla .
Bana sarılmak ya da öpmek yerine silah dayamıştı alnıma .
Her şeyiyle oydu işte .
Savaş Karahan .
Seni seviyorum sözcükleri fısıldaması gerekmez miydi kulağıma ?
Ya da bütün insanlara 'ben bu kızı seviyorum ' diye haykırması ?
Oysa sadece sert bir tonla bağırmıştı .
'' Durun yoksa kız ölür . ''
'' Atlas . Adım kız değil , Atlas . '' "