▪︎Düşmandan Aşka ▪︎Yazar Kadın - Mafya Erkek ▪︎Dark Romance ▪︎Smut/Yetişkin İçerik "Çukura düşmekle bir sorunum yok." dedi beklediğim şekilde. "Hele ki o çukurda sende varsan... Kendimi o çukura seve seve iterim. " Elimi çenesinden çektim. "Savaşmak istiyorsun değil mi?" inanmaz bir şekilde güldüm. "Anladığın tek şey bu. Sevişemiyorsak savaşalım istiyorsun." "Sevişmeyi tercih ederim tabi ama savaşmak istiyorsan savaşırım. " durup gözlerimin içine sanki görünenin çok daha derininde geziniyormuş gibi baktı. "Seninle hiçbir şey olmak istemiyorum. Senin için herhangi biri olmaktansa, düşmanın olmayı tercih ederim. " "Düşmanım olmak canını yakacak olsa bile mi?" "Düşman olmak canımızı yakacak olsa bile." **** Katre Mafya babasının hayat hikayesini yazmayı kabul ettiğinde önüne çıkacak engellerden haberdardı ve sonuna kadar savaşmayı seçti. Bu savaş zamanla tutkuyu beraberinde getirdiğinde Göktuğ Talu hem düşmanı hem de tutkusu oldu. Kim kazanacak, kim kaybedecek? Kesin olan tek şey var Günahlar yazılacak. +Kitap tamamlanmıştır.

''Geç şu odaya yerleştir eşyalarını!'' Dedi. Sesi öyle sertti ki bir an ondan korktum. İnsanların yere göğe sığdıramadığı, o ünlü komutan bu mu diye düşündüm. Vatanı uğruna bunca fedakarlık yapan bir asker bana karşı nasıl bu kadar sert olabiliyordu? Halbuki bu evliliği onun kadar bende istememiştim. Ne olurdu sanki beni de vatanı gibi görse? Ne olurdu beni de vatanı kadar sevse? Asker eşiydim artık. Vatanı uğruna ölmeyi ödül sayan bir adama eş olmuştum. Bu ünlü komutan, benimle evlenerek çaresizliğime umut olmuş, beni ölümden kurtarmıştı. Ve yine bu sebepten bana mecburdu. !!!VATANIMSIN ADIYLA YAZILAN İLK KİTAPTIR!!!

Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile... Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, acı bir fren sesi. Bu sefer gerçekten öleceğimi düşündüm. Ta ki belimden tutulup çekilene kadar. Kalbim daha önce hiç deneyimlemediğim kadar hızla atıyordu. O kadar hızlıydı ki göğüs kafesimde bir delik açacağını düşündüm. Avuç içlerimin arasında az önce beni ölmekten kurtaran adamın gömleği vardı. Gözlerim kapalı, başım ise göğsüne yaslıydı. Burnuma dolan sigaraya karışmış çam kokusu beni sakinleştirirken adrenalinin etkilerinin yavaş yavaş bedenimi terk ettiğini fark ettim. İnsanların bağırtılarını duydum. Sanırım az önce beni neredeyse ezmekte olan adama bağırıyorlardı. Göğsüne yaslandığım adamın sesi de onlara karıştı. Başımı kaldırarak ona baktım. Göz göze geldiğimizde zamanın durduğunu hissettim. Hayatını ve gerçeklerini araştırmak için aylarımı harcadığım adamın kollarındaydım. Kenan Mollaoğlu'nun kollarındaydım! * Araştırmacı gazeteci olan Liya Meryem Başer, üzerinde çalıştığı makalesini teslim etmesi için yirmi dört saatten az bir süresi vardı. Ancak aklına oturmayan ufak bir nokta, onu o makaleyi yayınlamaktan alıkoydu. Ofisinden ayrıldığı o fırtınalı gecede bir kaza yaparak geçmişe gittiğinde ise onu bekleyen kaderinden tamamen habersizdi. +18 içerik mevcut

"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."

"Gelemez misin? Gelmez misin?" Dudaklarıma bakarken pembe dudaklarını yaladı. "Her ikisi de. " "O zaman bana bir neden var." uzanıp saçını kavradım ve geriye çektim. Bu açı uzun boynunun mükemmel bir görüntüsünü sunarken uzanıp onu emme ve işaretleme isteğimi bastırmak zorunda kaldım. "Beni sevmediğini söyle." "Tunç." diye adımı yalvarırcasına söyledi ama umursamadan boynuna doğru yaklaştım. "Beni istemediğini, benim için hala delirmediğini söyle." Yutkunuşunu görünce son irademle kulağına yaklaşıp fısıldadım. "Seni becermemi istemediğini söyle." *** Elizabeth babasından kaçıp dahi milyarder Tunç Aybars ile evlendiğinde huzurun onu bulduğuna inandı ama babası onu asla bırakmadı. Babası onu bulup kocasından kopardığında babasına boyun eğip Rusya'ya geri döndü. Tunç ise hiçbir haber vermeden çekip giden karısını yıllarca aradı ve sonunda bulduğunda onu hiç tanımadığını anladı. Her şeye rağmen karısı için savaşacak ve onu geri alacaktı. **** Günahı Yazmak serinin ilk kitabıdır. Bu kitaptaki karakterler ilk kitaptan bağımsızdır. İsterseniz sadece bu kitabı okuyabilirsiniz sorun yaşamazsınız♡ ^^^^Şiddet, taciz, cinsellik, kan ve daha pek çok yetişkin unsur içermektedir. Ahlaki açıdan tartışmalı karakterler yer almaktadır. Okumadan önce dikkate alınız.

"Ve unutma Zümrüt; tüm çiçekler yavaş yavaş, kırmızı güller çabuk solar." *** 1980 yılının Mayıs ayında, Dilektaşı Mahallesi'ndeki aylardır boş olan daireye genç bir adam taşındı. Tek başınaydı, bir karısı veya çocukları yoktu. Kimseyle konuşmazdı ve soğuk çehresi, tenindeki yanığa benzer farklı renkte izleri, şüpheli hareketleri nedeniyle kimsenin de onunla konuşmaya niyeti pek yoktu. Mahalleli, bu suskun ve gizemli adamın dönemin şartlarını da göz önünde bulundurarak bir Amerikan ajanı olduğuna karar vermişti ve adama kendi aralarında 'Dilsiz Ajan' diye sesleniyorlardı. Zümrüt Ayten Özsoy ise henüz yirmisine yeni basmıştı. Altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuydu. Hayat hakkında bilgisi bu aileyle ve bu mahalleyle sınırlıydı. Liseyi yarıda bırakmak zorunda kalmıştı, hayata en büyük kızgınlığı da buydu. Hayallerini baltalayan şey yoksulluk ve yoksulluğunun sebebi ise başlarındaki sorumsuz babalarıydı. Çoğunlukla bu kalabalık mahallenin cıvıltısında ömrünün çürüyeceğini ve ailesine rağmen yapayalnız öleceğini düşünürdü. Onun için hayat, ışıltılı bir oyun sahnesiydi ve bu sahne, akşam babası eve geldikten sonra perdelerini kapatarak karanlığa bürünürdü. Ve bir gün Dilsiz Ajan nihayet konuştu. Zümrüt Ayten Özsoy ise hayallerine çok yakın olduğunun henüz farkında değildi. (30.03.2021)

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

"Benim şu hayatta en çok korktuğum kişi karım." Hayranlıkla ekledi "Çok güçlü bir kadındır." "Ha böyle deyince ikide bir kavga eden, ters huylu, asabi, saldırgan, şirret bir şey aklına gelmesin." " Onun gücü karar verme yeteneğine sahip olmasıdır." "Bir çok insan kararsızlıkla ya da yanlış kararlarla harcar hayatını" "Ya da doğru karar verse bile onu planlayıp hayata geçirme cesaretinden ve potansiyelinden yoksundur." "O düşünür, aklına yatar da karar verirse... yapar." "Gökyüzünden güneşi, ayı bile alır gibi mucizevi demek istemiyorum." Dalga geçer gibi kafasını hafifçe yana eğdi adam "Allahtan ona karar vermedi" diye kıkırdadı. "Neyse ben kalkayım da eve gideyim, malum beni bekler. Kızmasın. Kal sağlıcakla" Ancak bunu söylerken korkar gibi değil koşar gibiydi ne hikmetse. *** +18 Hikayedir ***

"Gülüşüne yüreğini mi koymuştu bilmem ama kalbime kendisini koymuştu." ÇÜRÜK VİŞNE'nin bölümleri tekrardan, burada yayımlanmaktadır. Her akşam bir yeni bölüm geliyor, göz atmayı unutmayın. ♥️

•Ana karakter Ahlâ ve Mahir'den sonra yan karakterlerin hikayesine geçiliyor. Bunu sevmeyenler başlamasın lütfen ❤️ Zeynep, "Çok şükür bu aralar iyi şeyler oluyor, Abim bugün çıktı hapisten."dediğinde Ahlâ bozguna uğramıştı. Mahir abi hapishaneden çıkıyordu. Bitmek bilmeyen bu dava peşinden daha kaç insanı götürecekti bilmiyordu ama Mahir abinin hapisten çıkmasıyla olayların daha da büyüyeceğine emindi. Not: Hikayede yetişikin unsurlara yer verilecektir!