Sizce yaşadığımız ve yaşlandığımız dünya trafik ışıkları, arabalar, evler ve insanlardan mı ibaret? Gerçekten bir ömür boyunca algılayacağımız şeyler sadece günlük hayatın realitesinde kaybolmuş anlamsız kısır döngülerin içinde mi olacak? Hiç sanmıyorum. Bence bu korunaklı ve klişe yaşantılarımızı bozmamak adına artık...
Alexis Morgan sıradan bir hayata sahip olan 18 yaşında bir genç kızdı. Fakat bir gece gittiği bir partide kaçırılıp gözlerini bembeyaz bir odada açmasıyla tüm hayatı değişmişti. O sandığı gibi sıradan bir insan değildi. O, Yunan Mitolojisi'nde adı geçen Ana Tanrıça Artemis'ti. Ve şimdi; sahne alma vakti ondaydı.
Bir insan nasıl kendi acısından zevk alabilir? Soruyu düzeltiyorum; Genç bir kız gölgede sürdüğü hayatına kendisinden daha karanlık bir insanı nasıl sokabilir? - "Şu akan kanı görüyormusun? İşte bu benim tek eğlencem." "Biliyorum, benimkide sen olacaksın.." - DİPNOT: Bu hikaye kötü çocuk/masum kız tarzı bir hikaye de...
Annesi ölmüş bir kız. Gizemli işler çeviren ve sadist cinayetler işleyen birisi .Neden böyle cinayetler işliyor ? amacı bir mesaj vermek mi yoksa öldürmek mi? En kötünün içindeki iyilik ortaya çıkıyor.