BU KURGUDA BOLCA VAMPİR BULUNMAKTADIR!! Bilincim yavaş yavaş açılırken beraberindr korkunç bir baş ağrısıda getirmişti. Göz kapaklarımı zorlukla kaldırarak etrafa baktım, hava henüz aydınlanmamıştı. Göz ucuyla saate baktığım da beşe gelmek izere olduğunu fark ettim. Hiç uyumamıştım ama uykum baş ağrım yüzünden sonuna kadar açılmıştı. Ayrıca üzerimde hâlâ elbisem vardı. Kısık bir iniltiyle bacaklarımı yataktan sarkıttım ve çıplak ayaklarımın soğuk fayansa değmesine izin vererek alt kata indim, mutfakta birkaç şey atıştırdım ve ağrı kesici içerek tekrar odama döndüm. Ardımdan kapıyı kapattım ve yatağıma adımladım, fakat duyduğum hırıltılı nefes sesleri beni duraksattı. "Kim var orada?" Diye fısıldadım, hâlâ kapıya yakın olduğum için elim ışık düğmesini aramaya başladı, duvarda elimi sürtmeye devam ederken bulamadığım için içimden küfürler ediyordum. Elim aniden sert bir şeye değdiğinde irkildim ve arkamı döndüm... Duyuru!! Arkadaşlar kitapta 25. Ve 26. Bölümlerin yeri karışık ve düzeltemiyorum, ona göre bakarsınız bölüme.

Alya özer (asil ) küçük yaştan beri ailesinin intikamı için yanıp tututuşur tam herşey bitmişken gerçek ailesi ortaya çıkar. Bütün dengesi alt üst olurken aşk karşısına çıkar

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

Başparmağı avucumdaki ince yaraların üzerinde dolaştı. Tırnaklarımla kendime açtığım izlerin üzerinden geçti. Soluğum kesildi. Yaralar yanmadı, ama içimde bir şeyler alev aldı. "Bırak." dedim, sesimden nefret akıyordu. Bırakmadı.

ESKİ İSMİ "UFAK"yalanlar!!! Yıllarca yaşanan olaylar. Yaşadıklarım her şey bir oyundan mı ibaretti yani.Dökdüğüm göz yaşları her şey o kadar gerçek gibiydi ki meğersem bir oyundan ibaretmiş. "Kim arıyor hastanede yanında olan sevgilin mi" dedi imalı ses tonuyla "Ne saçmalıyorsun sen be benim sevgilim bile yok" "Aynen biz de yedik sen de o kız gibisin işte"

Kafes dövüşçüsü Ares Veyndar. Ares bu dövüşe kazanmak için değil, bir şeyleri unutturmak için çıkmıştı. Yumrukları intikam gibiydi, sert ve rastgele değil; bilinçli ve acımasız. "Kanla yazılmış sadakat." "Ruhun alev aldığında, anlayacaksın benim cehennemimde olduğunu." VEYNDAR.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur." ⛓️ Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

Boğazından hırıltılı ses yükseldi, "Bacaklarını Aç". Artık kaçıcak yerim kalmamıştı, sonunda Kocama teslim oluyordum. Hep istediği gibi ona itaat etdim, ve dediğini yaptım. "Söyle bebeğim, sert mi olmamı istersin yoksa yavaş mı ?" "Lütfen canımı acıtma Karan" "O konuda söz veremem bebeğim, Çünki seni iliklerime kadar hiss etmek istiyorum" dedi ve yavaşça içime doğru girdi. +18 sahneler içerir rahatsız olacaklar okumasın !!!

Başkomiser Zeynep Âlâyeli, yıllar önce ailesi tarafından yetimhaneye bırakılır ve Âlâyeli Ailesi tarafından evlat edinilir. Zeynep'i kendi çocuklarından ayırmayan Âlâyeli Ailesi geçirdikleri bir trafik kazasında hayatlarını kaybederler. Bunun bir kaza değil, cinayet olduğunu anlayan Zeynep, bin bir zorlukla polis olur ve Âlâyeli Ailesinin davasının derinlerine İner. Girdiği bu derin yollarda aslında yüzlerini bile görmek istemediği gerçek ailesinin, onu yetimhaneye bırakmadığını, onlardan koparıldığını öğrenir. Zeynep, mermilerin havada uçuştuğu hayatını nasıl devam ettireceğini bilemez iken yaşadıkları ve daha yaşayacaklarını nasıl karşılayacak? *Kapak Tasarımı Bana Aittir* *Başlama tarihi: 05/12/2025*

Ormanın derinlerinde her şeyden uzak 300 hanelik izole bir kasaba , ama bu kasaba normal değil. Her 48 yılda gelen bir lanet. Her 48 yılda bir o yıl insanların korkularıyla yüzleşir ve en çok korktuğu şekilde ölür... Bu lanet herkesin kapısını çalmaz, çalanın da peşini bırakmaz? Bunu kim belirliyor? Lanetten habersiz bir gençlik, ilk ölümle her şey değişir. Korkular gün yüzüne çıkar, herkes bir yere savrulur. Peki sıra kimde? Yeni yıl ve ortasında mahvolan gençlik... Zaman dolmak üzere. TİK TAK TİK TAK