Liva, hayatının tam ortasında sıkışıp kalmış, umutsuz ve hayata karşı küstah bir genç kadındır. Öyle ki, en büyük dileği bir mafya tarafından kaçırılmak ve bu boktan hayattan kurtulmaktır. Ta ki, o dilek gerçekleşene kadar... Bir gece, Mafya grubu DARBE'nin üyesi Diren'in yaptığı basit bir hata yüzünden, Liva kendini tehlikeli bir suç örgütünün mesajlaşma grubunda bulur. Orada, soğukkanlı lider Barlas'ın planlarını, grubun abisi Evren'in zekâsını, sessiz tetikçi Aras'ın tehditkârlığını ve komik Rüzgar'ın gevezeliğini öğrenir. Liva'nın varlığı, grubun operasyonunu tehlikeye atınca, Barlas'ın emri kesindir: Küçük hanım ortadan kaldırılacak. Fakat Liva, bu tehlikeli oyuna boyun eğmek yerine, onları tehdit etmeyi ve kurallarını hiçe saymayı tercih eder. Kapısına dayanıp onu almaya gelenlere dudaklarına gloss sürerek meydan okurken, o sert adamlara tek bir gerçeği fısıldar: "Bir kadına ne yaparsanız yapın, o her zaman parlamaya devam eder." Şimdi, hayatının en büyük dileği gerçekleşti. Ama Liva, bir kurban değil, bu karanlık dünyanın kraliçesi olmaya ne kadar hazır?

-RAHATSIZ EDİCİ SAHNELER BULUNA BİLİR- Alara yardım etmek isterken yalnışlıkla arkadaşının aşık olduğu çocuğun ikizine yazarsa neler olur? Neler neler olur -YAZIM YANLIŞLARI OLACAKTIR RAHATSIZ OLANLAR OKUMASIN VE YORUMLARDA DÜZELTMESENİZ SEVİNİRİM-

Kayıp bir kız, suskun bir aile, ve çözülmemiş bir sır...

Sis dağlardan inerken, dere eski bir ninni fısıldar. Köprüden geçen her adım, geçmişi yeniden uyandırır. Bir kolye parıldar suda... Ve iki soy, unuttuklarını sandıkları kaderle bir kez daha yüzleşir.

"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

Okuduğu okulda sınıf arkadaşlarından biri tarafından tacize uğrayan Buket oradan bir şekilde kendini kurtarır. Akşam vakti market dönüşünde ara sokaklardan birinde kendisine taciz etmek üzere olan o çocuğu şehrin aranan seri katili tarafından öldürülürken bulur. Katil'in kendisini gördüğünü gören Buket, oradan hızla uzaklaşır. Ama eve döndüğünde kendini bir mesaj bekliyordur. 055*; Polise gitmeyi aklından bile geçirme. 055*; Ya da geçirebilirsin. 055*; Onlar beni ararken ben bir kansız şerefsizin daha nefesini kesmiş olurum. [KÜFÜR, CİNSELLİK VE İŞKENCE SAHNELERİ İÇERİR!] #Text 1 (27.08.25] #GenelKurgu 1 [26.08.25] #SeriKatil 1 [26.08.25] #Sevmek 1 [15.09.25] #GençKurgu 1 [28.08.25] #Aşk 2 [30.08.25] #İntikam 1 [06.09.25] #Aksiyon 1 [20.09.25] #Mizah 1 [30.09.25]

Kuzey ve Güney Kore ufak bir sınır ihlali suçundan ötürü savaş hazırlıklarına başlarlar. 2026 yılında iki ülke arasında yaşanan gerilimi savaş olmadan çözmek isteyen diğer ülke başkanları özel bir karargahta toplanır. Fakat bilmedikleri tek şey Sovyet Rusya'nın geri döndüğüdür. Bir roket. Üstünde tek bir cümle. "Sovyetler iyi günler diler." Tüm ülkelerde duyulan bu anons ve katliam. Ülkeler arası anlaşmazlığı gidermeye çalışan insanlarım ölümü... Gerisi ise sadece kaos... Yıkım... Üçüncü Dünya Savaşı.... 2035 yılına kadar eden savaş iki dünya devinin ateşkes emriyle sonlandı. Fakat verilen zararın haddi hesabı yoktu. Tam bu anda ise tüm dünyada siyasal bir çöküklük yaşandı ,tam on yıllık yeni bir savaş... Yeni devletler ve yeni monarşiler. Tüm sınırlar değişmiş, adına muhafız denilen insanlar kafalarına göre sokakta insan deşer olmuşlardı. Artık monarşi vardı, payitaht vardı, korku vardı... Ya biri gelirse ve on yıllık savaşı tekrar başlatırsa? Herşey daha mı kötü olur yoksa direniş dünyayı canlandırır mı? Distopik ama bir o kadar romantik Gölge Dansı'na hoşgeldiniz.

İntikam uğruna kötü kalpli adam tarafından kaçırılan 2 çocuk biri 6 diğeri 8 yaşında ayliz ve barlas 2 yıl boyunca dağ evinde tutsak edilir kaçmaya çalışırlarsa ve sessiz olmazlarsa şiddet görürler. Ailelerin onları istemeyip bilerek bu adama verdiklerine inandırırlar. 2 yıl sonra kaçmaya çalışırlarken barlası yakalayan kötü kalpli adam onu döver barlasın öldüğünü sanıp kaçar. Aslında o gün barlas ölmemişti acıdan bayılmıştı ama ayliz o gün barlası öldü sandı onu istemeyen ailesi onu bulmasın diye kaçtı. "Barlascım gökyüzü ne kadarda büyük değil mi?" diye sordu ayliz odalarındaki gökyüzünü gösteren devasa cama bakarak. "Evet ay ışığım çok büyük." dedi barlas. "Peki sence bir sonu var mıdır yoksa sonsuz büyük müdür?" diye sordu ayliz. "Sonsuz büyüktür güzelim." dedi barlas. Ayliz heyecanla ona döndü "O zaman birini çook sevdiğimizde ona olan sevgimizi seni gökyüzü kadar sonsuz seviyorum diyerek belli edebiliriz." dedi ayliz. Barlas onun bu heyecanına gülümsedi ve başını salladı. Ayliz barlasa yaklaşıp başını onun omzuna koydu. "Seni gökyüzü kadar çok seviyorum barlascım." dedi barlas onun saçlarına bir öpücük kondurdu. "Bende seni gökyüzü kadar çok seviyorum ay ışığım." dedi. Yıllar sonra tekrar evine dönen ayliz bunca acıdan sonra nasıl toparlanıcaktı? Barlasın aslında yaşayıp onu bırakmış oluşunu nasıl hazmedecekti?

Birlikte yaşamaya başlayanlar, birlikte ölürler. Asena; geçmişi kayıplarla dolu, hayata tutunmayı bırakmış genç bir ressam. Kutay; korkuyla anılan, sert kurallarla yaşayan bir adam. Birbirlerinin karanlığına adım attıkları anda, hiçbir şey yerli yerinde kalmaz. Mafyalar, düşmanlar, itaatkârlar, tehditkârlar, zorunlu ilişkiler, kan davaları, sırlar, oyunlar, dövüşler ve muhteşem tablolar... Asena, kaçırıldığı adamı esir alacak kadar cesur; Kutay ise geçmişini öğrendiği kadına ilk görüşte âşık olacak kadar delidir. Soylarının bıraktığı kan izleri, sırlar ve yanan şehirlerin ortasında tek sığınakları birbirleri olur. Bir aşk ne kadar büyükse, bedeli o kadar ağırdır. * "Silahımı çeneme yasladığında kehribar gözlerine bakarken bu kız beni öldürür dedim içimden. Çünkü o an âşık oldum. Âşık olmak benim için ölmek demekti. Ben yenilmez bir adamken hayatımda ilk defa, tek bir bakışta yenildim." "Gökyüzü daha parlak, deniz daha berrak, insanlar daha katlanılası. Çünkü artık sen varsın..."

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.