İstanbul'un karanlık sokaklarında, iki tarikat birbirine düşman olarak şehrin kaderini belirlemeye çalışır. . . . Kızıl Goncalar dizisi fanfiction

Bu kurgu Kızıl Goncalar dizisinin ikinci sezonunun benim tarafımdan yorumlanmış hâlidir.Karakterler ve kurgu tamamen hayal ürünüdür.Kurgunun esinlendiği dizi ve tüm karakterlerin hakları ilgili kişilere aittir. Genel olarak CünZey odaklı olacaktır🤍

This is a story about Cuneyd and Zeynep from Kizil Goncalar. The story will be centered around Zeynep and the events will continue from episode 41. The story focuses on Zeynep's education, her relationship with Cuneyd and her family, as well as the lodge.

It's been a year since Cüneyd and Zeynep got married and Cüneyd started therapy. They both want more from their marriage of convenience, but don't know how to approach it. Cüneyd is touch starved and is ready to feel touch from someone whom he trusts the most, his wife, Zeynep. Told in both POVs and it gets pretty steamy! I don't own these characters but I do own this work. Minors, please avoid! I used therapy methods to fit the story that might not necessarily be in affect anymore nor are they the best way to overcome touch aversion and trauma. Please take care of yourselves! UPDATE: Sooo, hi!!! I am aliveeee! Apologies it took me so long to get the conclusion out! I had stopped watching the show while still loving CünZey. I now bestow upon you the conclusion that was much asked about! Hope you enjoy! please keep in mind this is the culmination of their pent up *ermmm* sexual tension and it really gets intense, so please if you're a minor, please stay away. Trigger warning: the new chapters do have some pseudo somnophilia and ass play. So pls take care of yourselves!

Giryemi kıldı füzûn, eşkimi hûn etti felek. Şirler pençe-i kahrımda olurken lerzân. Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek. 240125 | cünzey

CÜNZEY/MINMER/ 2 partlık bölümler veya Tek bölüm

Zeynep'in kalbine hangi su aktı, kim durdu, kim geçti.. bilmek isteyenlere.

Cüneyd ve Zeynebin Hikayesinde İçimde Kalanların va Ansızın Aklıma Gelenlerin Tek Bölümlük Kurgularıdır🫠✨️

"Ayrılık diyorsun sonra kafamı karıştırıyorsun." Derken gözlerimin dolmasına engel olamadım. Ben üzüldüğümde o daha çok kahroluyordu, biliyordum. Nitekim gözlerimde parlayan yaşları fark ettiğinde yutkundu, gözlerini kaçırdı. "Cüneyd... Sen ne istiyorsun?" Bir arada olduğumuz her an olduğu gibi gözleri benden daha fazla uzak kalamadı. Sesine diken batmış gibi konuşmasaydı bu bakışlar bütün hüznümü dağıtacak kadar anlamlıydı. "Fırtınam rüzgarını yutmasın istiyorum Zeynep." Sustum. Çünkü sımsıkı kapattığım dudaklarımı araladığım ilk anda karşısında hüngür hüngür ağlardım. Onu daha fazla yaralamak istemiyordum. Çok zor olmasına rağmen ona arkamı döndüm hatta bir adım bile atabildim lakin ikincisine yeltenmeden bir dokunuş hissettim karnımda. Cüneyd bana sarılıyordu. Kolları karnımın üzerinde birleşmiş, sırtımı göğsüne yaslamıştı. Asla bırakmayacakmış gibi... Sarılıyordu. Belki de bana tutunuyordu. "Sonra şu anki gibi bana sırtını döndüğünü hayal ediyorum." Kolları biraz daha sıkılaştı. "Mecruh Cüneyd dayanamıyor bu hayale, diyor ki, gözümün önünde dursun. Rüzgarı etrafımda...Saçları omzumda...Zihnimde kaç Cüneyd var bilmiyorum lakin hepsinin ortak bir isteği var benden." "Ne istiyorlar, Cüneyd?" "Zeynep ismi yankılanıyor zihnimde. Kati bir sûretle, her an sadece seni istiyorlar Zeynep."

Cüneyd'in dergâhtaki manevi kimliğiyle Zeynep'in tomurcuk halindeki kişiliği bu başlıkta buluşuyor. "Gonca" açmamış bir çiçek, Zeynep'in iç dünyası gibi. Zeynep, bir şehirden kaçarken aslında kendi içine yürüyordu. Aşkın ne olduğunu Paris'te, sabrın ne demek olduğunu İstanbul'da öğrendi. Cüneyd'le mektuplarda buluştu, annesiyle suskunlukta. Bu hikâye bir kavuşma değil, bir teslimiyet hikâyesi... Ve bazı dualar, sadece susarak kabul olunur. Roman, bir gül yaprağının sabrıyla yazıldı.