අභී නැගිටලා ගිහින් හරි පරිස්සමට ඇට්ටේරියා මලක් කඩන් ඒ මලේ සුවද බැලුවා " රාධිව් " " ම්ම් " " ඇයි දන්නවද මං මේ මල් වලට මෙච්චර ආස ඇයි කියලා නැහැ " ආදරේ " ඇයි කියලා " එයා එහෙම කියාගෙන මගේ පැත්ත හැරුනා " කවදාවත් මල් වලට කැමති නැති මං මට මේ මලට විතරක්ම ආදරේ හිතුනා මොකද දවසක් අප්පච්චි අම්මාගේ බර්ත් ඩේ එක දවසේ ඇට්ටේරියා මල් වලින් හරි පරිස්සමට ලස්සන ඔටුන්නක් හැදුවා එදා අප්පච්චි කිව්වා " පුතා කවදා හරි කාට හරි ආදරේ කරනවා නම් එයාව ඇට්ටේරියා මලක් වගේ බලාගන්න " කියලා ඒත් එදා මට ඒ කියපු දේ තේරුනේ නැති උනාට මට අද අප්පච්චි කියපු දේ තේරුනා " " මොකක්ද අභී " " ඇට්ටේරියා මලක් කඩන්න හරි අමාරුයි රාධිව් මොකද ඒ මලේ පෙති ඉක්මනට හැලෙනවා ඒ මල පරිස්සමට කඩාගන්නේ ඒ මලේ සුවද වටිනාකම දන්න කෙනෙක් විතරයි ඉතින් මං කවදා හරි දවසක ඔයාට ආදරේ කලොත් සත්තයි මේ ඇට්ටේරියා මල වගේ පරිස්සමෙන් මං ලග තියාගන්නම්